شابیزک

/SAbizak/

لغت نامه دهخدا

شابیزک. [ زَ ] ( اِ مرکب ) مردم گیاه. ( ناظم الاطباء ). شابیزک یا بلادن ، آتروپا بلادنا که میوه های آن بنفش و تیره و دارای ماده سمی آتروپین است که بعنوان مخدّر بکار میرود و مهرگیاه ماندرا گورا که ماده ٔسمّی آن در ریشه های ضخیم جمع میشود و در میان تمام ملل در موضوع ریشه آن افسانه هائی شایع است و آن را سگ کن نیز میگویند. ( گیاه شناسی حسین گل گلاب ص 239 ).

فرهنگ عمید

= بلادانه

دانشنامه عمومی

شابیزَک، بلادن یک گونه ( زیست شناسی ) از جنس شابیزک ها، [ ۱] بادمجانیان یا سولاناسه[ ۲] از راستهٔ تاج ریزی ها. [ ۳]
شابیزک، گیاهی گلدار و از خانوادهٔ گیاهان شب بو است. شابیزک میوه های بنفش، تیره و گیلاس مانند دارد و دارای مادهٔ سمی آتروپین است که به عنوان مخدر به کار می رود. مادهٔ سمّی آن در ریشه های ضخیم جمع می شود و در میان تمام ملل در موضوع ریشهٔ آن افسانه هائی شایع است. [ ۴]
شابیزک سمی ترین گیاه موجود در نیم کرهٔ غربی است. [ ۵] سم موجود در این گیاه در صورت مصرف می تواند فرد را دچار توهم و هذیان بکند.
برخی منابع قدیمی تر فارسی ( به اشتباه ) آن را با مهرگیاه یکی انگاشته اند.
جنس شابیزک در ایران ۴ گونه گیاه علفی دائمی معمولاً جنگل روی دارد.
عکس شابیزکعکس شابیزکعکس شابیزکعکس شابیزکعکس شابیزکعکس شابیزک

شابیزک (سرده). شابیزک، بلادن ( نام علمی: Atropa ) نام یک سرده از خانواده بادنجانیان است.
عکس شابیزک (سرده)
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

دانشنامه آزاد فارسی

پیشنهاد کاربران

بپرس