شاتل فضایی آتلانتیس. شاتل فضایی آتلانتیس ( به انگلیسی: Space Shuttle Atlantis ) نام یکی از مدارگردهای برنامه شاتل های فضایی سازمان هوانوردی و فضایی ملی آمریکا ( ناسا ) بود که مأموریت ارسال فضانوردان و قطعات فنی ایستگاه بین المللی فضایی را به عهده داشت. [ ۱] این فضاپیما در یکی از مأموریت هایش، برای تعمیر تلسکوپ فضایی هابل به فضا رفت.
آخرین مأموریت شاتل فضایی آتلانتیس روز جمعه، ( ۸ ژوئن ۲۰۱۱ ) ۱۷ تیر ۱۳۹۰ مرکز فضایی کندی را به قصد ایستگاه بین المللی فضایی ترک گفت و در صبح پنج شنبه، ( ۲۱ ژوئیه، ۲۰۱۱ ) ۳۱ تیر ۱۳۹۰ ساعت ۱۲:۴۹ دقیقه به وقت محلی در پایگاه نیروی هوایی ادواردز در صحرای موهاوی در جنوب شرقی کالیفرنیا به زمین نشست، آتلانتیس در ۳۰۷ روز فضاپیمایی خود نزدیک به ۱۲۶ میلیون مایل در طی ۳۳ پرواز طی کرده است. آتلانتیس، مدارگرد چهارم ساخته شده است
مأموریت دو هفته ای شاتل به فضا در مجموع سفری پردردسر بود. آتلانتیس طی این مأموریت شش روز را در کنار ایستگاه بین المللی گذراند.
بخش اعظم این شش روز از سوی فضانوردان صرف تلاش برای راه اندازی مجدد کامپیوترهای از کار افتاده ایستگاه که سیستم های زیستی آن را کنترل می کنند شد.
فضانوردان همچنین مجبور شدند یک پیاده روی فضایی برای تعمیر بخشی از پوشش ضدحرارتی شاتل انجام دهند. در این مأموریت در مجموع سه پیاده روی فضایی به خارج از ایستگاه انجام شد.
مأموریت اصلی آتلانتیس نصب واحد جدیدی از باتری های خورشیدی در ایستگاه بین المللی فضایی و جایگزینی یک فضانورد، سونیتا ویلیامز، با فضانوردی دیگر، کلی آندرسن، که هر دو آمریکایی هستند بود.
خانم ویلیامز با بیش از شش ماه حضور در ایستگاه بین المللی فضایی رکورددار طولانی ترین حضور فضانوردان زن در فضا شده است.
هفت خدمه آتلانتیس همچنین در دوره حضور خود در ایستگاه بین المللی فضایی عملیات مقدماتی نصب واحد جدیدی از تأسیسات این ایستگاه به نام واحد کلمبوس را به اتمام رساندند.
واحد کلمبوس ایستگاه بین المللی فضایی بخش اصلی تعهد یک صد میلیون دلاری سازمان فضایی اروپا به آی اس اس است و قرار بود تا پایان سال ۲۰۰۷ به این ایستگاه ملحق شود. [ ۲] این پرواز مداری در واقع آخرین سفر شاتل های فضایی بود و بدین ترتیب پرونده شاتل های فضایی ایالات متحده آمریکا برای همیشه بسته شد. کد آخرین مأموریت فضایی شاتل آتلانتیس اس تی اس - ۱۳۵ بود. کریستوفر فرگوسن به عنوان فرمانده ناو فضایی، داگلاس هارلی به عنوان خلبان و ساندرا مگنوس و رکس والهیم دو فضانورد دیگر این مأموریت شرکت کردند و بدینسان آخرین پرواز فضایی آتلانتیس از نظر تعداد فضانورد نیز به یک استثناء تبدیل شد. شاتل های فضایی معمولاً به همراه ۷ فضانورد راهی مدار زمین می شدند. [ ۳]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفآخرین مأموریت شاتل فضایی آتلانتیس روز جمعه، ( ۸ ژوئن ۲۰۱۱ ) ۱۷ تیر ۱۳۹۰ مرکز فضایی کندی را به قصد ایستگاه بین المللی فضایی ترک گفت و در صبح پنج شنبه، ( ۲۱ ژوئیه، ۲۰۱۱ ) ۳۱ تیر ۱۳۹۰ ساعت ۱۲:۴۹ دقیقه به وقت محلی در پایگاه نیروی هوایی ادواردز در صحرای موهاوی در جنوب شرقی کالیفرنیا به زمین نشست، آتلانتیس در ۳۰۷ روز فضاپیمایی خود نزدیک به ۱۲۶ میلیون مایل در طی ۳۳ پرواز طی کرده است. آتلانتیس، مدارگرد چهارم ساخته شده است
مأموریت دو هفته ای شاتل به فضا در مجموع سفری پردردسر بود. آتلانتیس طی این مأموریت شش روز را در کنار ایستگاه بین المللی گذراند.
بخش اعظم این شش روز از سوی فضانوردان صرف تلاش برای راه اندازی مجدد کامپیوترهای از کار افتاده ایستگاه که سیستم های زیستی آن را کنترل می کنند شد.
فضانوردان همچنین مجبور شدند یک پیاده روی فضایی برای تعمیر بخشی از پوشش ضدحرارتی شاتل انجام دهند. در این مأموریت در مجموع سه پیاده روی فضایی به خارج از ایستگاه انجام شد.
مأموریت اصلی آتلانتیس نصب واحد جدیدی از باتری های خورشیدی در ایستگاه بین المللی فضایی و جایگزینی یک فضانورد، سونیتا ویلیامز، با فضانوردی دیگر، کلی آندرسن، که هر دو آمریکایی هستند بود.
خانم ویلیامز با بیش از شش ماه حضور در ایستگاه بین المللی فضایی رکورددار طولانی ترین حضور فضانوردان زن در فضا شده است.
هفت خدمه آتلانتیس همچنین در دوره حضور خود در ایستگاه بین المللی فضایی عملیات مقدماتی نصب واحد جدیدی از تأسیسات این ایستگاه به نام واحد کلمبوس را به اتمام رساندند.
واحد کلمبوس ایستگاه بین المللی فضایی بخش اصلی تعهد یک صد میلیون دلاری سازمان فضایی اروپا به آی اس اس است و قرار بود تا پایان سال ۲۰۰۷ به این ایستگاه ملحق شود. [ ۲] این پرواز مداری در واقع آخرین سفر شاتل های فضایی بود و بدین ترتیب پرونده شاتل های فضایی ایالات متحده آمریکا برای همیشه بسته شد. کد آخرین مأموریت فضایی شاتل آتلانتیس اس تی اس - ۱۳۵ بود. کریستوفر فرگوسن به عنوان فرمانده ناو فضایی، داگلاس هارلی به عنوان خلبان و ساندرا مگنوس و رکس والهیم دو فضانورد دیگر این مأموریت شرکت کردند و بدینسان آخرین پرواز فضایی آتلانتیس از نظر تعداد فضانورد نیز به یک استثناء تبدیل شد. شاتل های فضایی معمولاً به همراه ۷ فضانورد راهی مدار زمین می شدند. [ ۳]
wiki: شاتل فضایی آتلانتیس