چو آمد بدو داد پیغام سام
ازو زال بشنید و شد شادکام.
فردوسی.
مگر با درود و سلام و پیام دو کشور شود زین سخن شادکام.
فردوسی.
همی مرترا بند و تنبل فروخت بچاره دو چشم خرد را بدوخت
نخستین که داماد کردت بنام
بخیره شدی زین سخن شاد کام.
فردوسی.
و خواچه بزرگ از این چه خداوند فرموده و این نواخت تازه که ارزانی داشت سخت تازه شد و شادکام و بنده را بشراب بازگرفت. ( تاریخ بیهقی چ فیاض ص 165 ).