شجره ٔ طوبی

لغت نامه دهخدا

شجره طوبی. [ ش َ ج َ رَ / رِ ی ِ با ]( اِخ ) درخت طوبی. و طوبی درختی است در بهشت. رجوع به طوبی شود. || ( اِ مرکب ) در اصطلاح عرفا اصول معارف و اخلاق حسنه است. ( فرهنگ اصطلاحات عرفا ).

فرهنگ فارسی

درخت طوبی و طوبی درختیست در بهشت

پیشنهاد کاربران

بپرس