شریف امامی جعفر

دانشنامه آزاد فارسی

شریف امامی ، جعفر (تهران ۱۲۸۹ـ نیویورک ۱۳۷۸ش)
شریف امامی ، جعفر
شریف امامی ، جعفر
شریف امامی ، جعفر
شریف امامی ، جعفر
رئـیـس مجـلس سـنا و نخست وزیر دورۀ پهلوی . فرزند حاجی محمدحسین نظام الاسلام، از اصحاب امام جمعۀ تهران، بود که پس از پایان تحصیلات متوسطه در مدرسۀ ایران و آلمان ، برای ادامۀ تحصیل ، به آلمان و سوئد رفت . پس از بازگشت، در وزارت راه استخدام و به ریاست راه آهن منصوب شد. در دوران جنگ جهانی دوم به اتهام همکاری با آلمانی ها متفقین وی را بازداشت کردند. در ۱۳۲۹ش، در دولت رزم آرا مدتی به معاونت و سپس به وزارت راه منصوب شد و در دولت دکتر مصدق مدیر عامل سازمان برنامه و بودجه گردید. شریف امامی در پنج دوره سناتور انتخابی تهران بود که در چهار دوره ریاست مجلس سنا را برعهده داشت . در دولت دکتر اقبال وزیر صنایع و معاون نخست وزیر شد و از شهریور تا اسفند ۱۳۳۹ به نخست وزیری رسید. در این زمان، به علت اعتصاب فرهنگیان و کشته شدن دکتر خانعلی ، استیضاح شد و استعفا کرد. در اوج دوران انقلاب، در شهریور ۱۳۵۷ به نخست وزیری رسید و برای فرونشاندن قیام مردم ، «دولت آشتی ملی» اعلام کرد. پس از واقعۀ ۱۷ شهریور ۱۳۵۷ش در ۱۴ آبان همان سال ، استعفا کرد و از کشور خارج شد. شریف امامی فراماسونر و رئیس لژ بزرگ ایران بود. از دیگر مشاغل فرهنگی وی باید به تصدی مسئولیت بنیاد پهلوی و بنگاه ترجمه و نشر کتاب اشاره کرد.

پیشنهاد کاربران

بپرس