شعله افشان

شعله بار. [ ش ُ ل َ / ل ِ ] ( نف مرکب ) شعله بارنده. افشاننده آتش پاره مانند باران. ( ناظم الاطباء ) . شعله افشان. ( فرهنگ فارسی معین ) :
در جوف آب کار عتابت اگر کند
گردد بسان پنجه خود شعله بار دست.
حسین ثنایی ( از آنندراج ) .