شلب

لغت نامه دهخدا

شلب. [ ش ِ ] ( اِخ ) شهری است غربی اندلس. ( منتهی الارب ). شهری است در غرب اسپانیا و از آن تا باجه سه روز است و در غرب قرطبه واقع است. ( یادداشت مؤلف ). شهری است در پرتغال ، و آن مرکز غرب اندلس در روزگار عرب بود. گروهی از اهل یمن در آن سکونت کردند و آنان به زبان فصیح عربی خود شهرت داشتند. سانش اول پادشاه پرتغال آنرا از تازیان بازگرفت. ( فرهنگ فارسی معین ). رجوع به فهرست الحلل السندسیه و نزهة القلوب ج 3ص 213 و فهرست اعلام ترجمه مقدمه ابن خلدون شود.

فرهنگ فارسی

شهریست در پرتغال و آن مرکز غرب اندلس در روزگار عرب بود. گروهی از اهل یمن در آن سکونت کردند و آنان بزبان فصیح عربی خود شهرت داشتند . سانش اول پادشاه پرتغال آنرا از تازیان باز گرفت ( ۱۱۹٠ م . )

پیشنهاد کاربران

بپرس