شلختا

لغت نامه دهخدا

شلختا. [ ش ِ ل ِ ] ( اِخ ) ( شلشتا ) وسهرد . خاورشناس اتریشی که بهارستان جامی را به سال 1846م. در وین چاپ کرد و نیز قسمتی از اشعار ابن یمین را به آلمانی ترجمه و به چاپ رسانده است ( سال 1851 م. ). رجوع به احوال و اشعار رودکی ج 1 ص 34 و ج 3 ص 830 و 865 و از سعدی تا جامی ص 575 شود.

دانشنامه عمومی

شِلَختا ( ( شنیدن ) ، یا نجابت ( به لهستانی: Szlachta polska ) ، یک طبقهٔ اجتماعی رسمی و قانونی نجیب زادگی ممتاز با ریشه در پادشاهی لهستان بود. این طبقهٔ اجتماعی امتیازات نهادی قابل توجهی بین سال های ۱۳۳۳ و ۱۳۷۰ در زمان سلطنت شاه کازیمیر کبیر به دست آورد:[ ۱] در ۱۴۱۳، پس از اجرای یک سری از اتحادهای شخصی آزمایشی بین قلمرو دوک نشین بزرگ لیتوانی و پادشاهی لهستان، اشراف موجود لیتوانی به طور رسمی به این طبقهٔ اجتماعی ( کلاس ) پیوستند. با تکامل و گسترش یافتن مشترک المنافع لهستان–لیتوانی ( ۱۵۶۹–۱۷۹۵ ) ، عضویت در آن به رهبران وابسته به دوک نشین پروس، پودولی ها و روتنیایی ها گسترش یافت.
ریشه های شِلَختا پیوسته در ابهام و آمیخته و پوشیده با رمز و راز، و موضوع بسیاری از تئوری ها بوده است. [ ۲]
با تجزیه لهستان و از ۱۷۷۲ تا ۱۷۹۵ برای وابستگان به این طبقهٔ اجتماعی، آغاز از دست دادن امتیازات و موقعیت های اجتماعی بود. از آن زمان تا سال ۱۹۱۸، داشتن چنین امتیازاتی و نجابت و نجیب زادگی بسته به سیاست های روز سه قدرت امپراتوری روسیه، پادشاهی پروس، و امپراتوری هابسبورگ بود و امتیازات قانونی شلختا در جمهوری دوم لهستان به صورت قانونی در ماه مارس ۱۹۲۱ به کلی لغو گردید.
عکس شلختاعکس شلختاعکس شلختاعکس شلختا
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس