شوبا

لغت نامه دهخدا

شوبا. [ ش َ / شُو ] ( اِ مرکب ) شوربا. || آهار نساجان. ( ناظم الاطباء ). رجوع به شوربا شود.

شوربا آهار نساجان .

جوان ، تمیز، رنگی رو دار