شکم ران

لغت نامه دهخدا

شکم ران. [ ش ِ ک َ] ( نف مرکب ) مسهل. ( ناظم الاطباء ) ( یادداشت مؤلف ). داروی مسهل. ( ناظم الاطباء ). دوای مسهل. ( آنندراج ).

فرهنگ فارسی

مسهل داروی مسهل

فرهنگ عمید

۱. پرخور، شکم پرور.
۲. (اسم ) (طب قدیم ) داروی مسهل.

پیشنهاد کاربران

شکم ران ؛ اندرون ران و طرف انسی ران. ( ناظم الاطباء ) .
|| قسمت برآمده یا پیش آمده ظرفی یا چیزی : شکم سماور. شکم چراغ. شکم کوزه. شکم برنی. ( یادداشت دهخدا ) .

بپرس