شیعه در حجاز

[ویکی نور] شیعه در حجاز، ترجمه بخشی از کتاب تاریخ الشیعة، تألیف محمدحسین مظفر است که توسط سید محمدباقر حجتی انجام شده است.
کتاب در سه بخش دعوت به دوستی با علی(ع)، شیعه در حجاز معاصر و متولیان سرزمین حجاز تشکیل شده است.
حجاز نخستین خاک و سرزمین بود که درخت تشیع در آن غرس شد و این خاک و سرزمین چنین درختی را در خود پذیرفت و این درخت به رشد و رویش روی نهاد و به بر و میوه بارور گردید.
حجاز همان جایی بود که مردم آن، امیرالمؤمنین علی(ع) را واداشتند تا بیعت آن ها را پذیرا گردد.
حجاز مرکز فرود وحی در جهت ارائه و بیان فضیلت اهل بیت(ع) و کانونی بود که رسول خدا(ص)، فضائل وصی و خاندان خود را بر روی منبر اعلام و تبلیغ می فرمود. حجاز موطن همه امامانی بود که از اولاد امیرالمؤمنین علی(ع) بودند و این امامان تا امام هادی(ع) همگی در آن به سر می بردند و در تمام بلاد اسلام شیعیان به سوی این ائمه به قصد حجاز بار سفر می بستند .
مؤلف در بخش دوم از این کتاب به حکومت عثمانی و برخورد آنان با شیعیان مکه پرداخته است. سپس به حکومت ملک حسین بن علی و مراحم و الطاف او نسبت به شیعیان اشاره می کند و در پایان بر حکومت ابن سعود تمرکز کرده و از استیلای آنان بر حجاز مطالبی را بیان می کند .