[ویکی نور] «شیعه و زمامداران خودسر»، ترجمه فارسی کتاب «الشیعة و الحاکمون» از آثار پژوهشگر توانا آیت الله محمد جواد مغنیة (بیروت 1322- 1400ق نجف) است که در آن، ارتباط عبرت آمیز شیعیان با حاکمان جور را از صدر اسلام تا دوران معاصر مورد بررسی قرار داده است. این کتاب را حجت الاسلام مصطفی زمانی (نجف آباد 1313- 1369 ش قم) رسا و شیوا ترجمه کرده است. روحیه انقلابی، بصیرت دینی، عدالت خواهی و ظلم ستیزی در این اثر موج می زند.
درباره این ترجمه چند نکته گفتنی است:
1. مترجم محترم شیوه ترجمه خودش را در این اثر در مقدمه چاپ اول -که در تاریخ مهر ماه 1343 ش در حوزه علمیه قم نوشته- چنین ذکر کرده است: 1- کتاب به شش بخش و یک خاتمه تقسیم گردید؛ 2- متن کتاب (چاپ اول) به اضافه رد مقاله رایة الاسلام (از چاپ دوم) بدون حذف عبارات به قالب فارسی درآمده است؛ 3- برای آشنائی از شرح حال نویسنده دانشمند محترم جناب آقای عیسی خاقانی که تماس نزدیکی با نویسنده دارند بیوگرافی معظم له را به طور مبسوط به عربی نوشتند و مترجم آن مقاله را به فارسی خلاصه نموده که از نظر شما می گذرد؛ 4- برای تسهیل کار مطالعه کنندگان روشنفکر نام قسمتی از قهرمانان کتاب به لاتینی ذکر گردیده؛ 5- این ترجمه با حروف «روزنامه ای» چاپ گردید، تا به قیمت ارزانتری در اختیار برادران دینی قرار گیرد .
2. مترجم در مقدمه چاپ دوم -که در تاریخ دی ماه 1343ش نوشته- یادآور شده است: راستی حکومت های بنی امیه و بنی عباس که سرگذشت آنان در اختیار شما قرار می گیرد، خونها ریختند و ... ولی همه را به نام اسلام و مسلمین قلمداد کردند، به عنوان اینکه جانشین و سایه خدا هستیم، هزاران جنایت کردند آری خود را به اسلام بستند و هزاران لکه به دامن اسلام نشاندند. اگر جنایات امثال بنی امیه و بنی عباس نبود، کجا می توانست منتسکیو بگوید: «زمامداران و سلاطین اسلامی با خونسردی مردم را به قتل می رسانند و از ملت خود دور هستند. اما در مذهب مسیح سلاطین با خونسردی سبب مرگ مردم نمی شوند و چون به واسطه آمیزش با جامعه حجب و حیای آنها زیادتر می شود خونخواری آنان کمتر می باشد». آری زمامداران مسلمانان خود را مسلمان می دانند ولی عملیات آنان با اسلام فرسنگ ها تفاوت دارد، و سبب شده است ملت های دیگر این عملیات را به حساب اسلام بگذارند و اسلام را یک دین خونخواری، قلدری و شمشیری معرفی کنند. به خاطر رفع همین تهمت ها و زدودن این لکه های ننگ بوده است، که شیعیان از صدر اسلام علیه بیدادگری و تجاوز خونخواران و جنایت کاران در گوشه و کنار ممالک اسلامی با همت بزرگ و قدمی استوار در نبرد بوده و می باشند. به همین مناسبت نویسنده شیعه و لبنانی کتاب خود را به نام «الشیعة و الحاکمون» نامیده است و در ضمن مقدمه می گوید: مقصود من از حکومت ها؛ زمامداران دیکتاتور و خودسر است. مترجم نیز از این نام تبعیت کرد .
3. در زندگینامه نویسنده که آن را استاد عیسی عبد الحمید خاقانی به زبان عربی نوشته و مترجم به فارسی ترجمه کرده، درباره هدف نویسنده چنین آمده: استاد مغنیه برای دفاع از حقوق از دست رفته و فراموش شده شیعه، غیر از مقالاتی که در روزنامه منتشر نموده است، به تنهایی 9 کتاب ارزنده درباره شیعه نوشته است. او می کوشد، تا شیعه و مبارزات و افکار عالی آنان را به جهان معرفی کند و قلم های مسمومی که در دنیای کنونی به فکر شکاف بین ممالک اسلامی و مسلمین هستند و نوای شیعه و سنی را آغاز نموده و حملات سخت خود را به شیعه وارد می سازند معرفی نموده، و به آنان پاسخ کافی بدهد. نویسنده در کتاب حاضر سعی کرده است استقامت و مبارزات شیعیان را در مقابل دیکتاتورهای خون آشام منعکس سازد و پس از آن چنین نتیجه می گیرد، که حقانیت شیعه سبب شد که تشیع پس از آن همه کشتار و خونریزی بر جای خود استوار بماند .
مترجم پاورقی های که خود بر کتاب افزوده است را با «م ز»مشخص نموده است.
درباره این ترجمه چند نکته گفتنی است:
1. مترجم محترم شیوه ترجمه خودش را در این اثر در مقدمه چاپ اول -که در تاریخ مهر ماه 1343 ش در حوزه علمیه قم نوشته- چنین ذکر کرده است: 1- کتاب به شش بخش و یک خاتمه تقسیم گردید؛ 2- متن کتاب (چاپ اول) به اضافه رد مقاله رایة الاسلام (از چاپ دوم) بدون حذف عبارات به قالب فارسی درآمده است؛ 3- برای آشنائی از شرح حال نویسنده دانشمند محترم جناب آقای عیسی خاقانی که تماس نزدیکی با نویسنده دارند بیوگرافی معظم له را به طور مبسوط به عربی نوشتند و مترجم آن مقاله را به فارسی خلاصه نموده که از نظر شما می گذرد؛ 4- برای تسهیل کار مطالعه کنندگان روشنفکر نام قسمتی از قهرمانان کتاب به لاتینی ذکر گردیده؛ 5- این ترجمه با حروف «روزنامه ای» چاپ گردید، تا به قیمت ارزانتری در اختیار برادران دینی قرار گیرد .
2. مترجم در مقدمه چاپ دوم -که در تاریخ دی ماه 1343ش نوشته- یادآور شده است: راستی حکومت های بنی امیه و بنی عباس که سرگذشت آنان در اختیار شما قرار می گیرد، خونها ریختند و ... ولی همه را به نام اسلام و مسلمین قلمداد کردند، به عنوان اینکه جانشین و سایه خدا هستیم، هزاران جنایت کردند آری خود را به اسلام بستند و هزاران لکه به دامن اسلام نشاندند. اگر جنایات امثال بنی امیه و بنی عباس نبود، کجا می توانست منتسکیو بگوید: «زمامداران و سلاطین اسلامی با خونسردی مردم را به قتل می رسانند و از ملت خود دور هستند. اما در مذهب مسیح سلاطین با خونسردی سبب مرگ مردم نمی شوند و چون به واسطه آمیزش با جامعه حجب و حیای آنها زیادتر می شود خونخواری آنان کمتر می باشد». آری زمامداران مسلمانان خود را مسلمان می دانند ولی عملیات آنان با اسلام فرسنگ ها تفاوت دارد، و سبب شده است ملت های دیگر این عملیات را به حساب اسلام بگذارند و اسلام را یک دین خونخواری، قلدری و شمشیری معرفی کنند. به خاطر رفع همین تهمت ها و زدودن این لکه های ننگ بوده است، که شیعیان از صدر اسلام علیه بیدادگری و تجاوز خونخواران و جنایت کاران در گوشه و کنار ممالک اسلامی با همت بزرگ و قدمی استوار در نبرد بوده و می باشند. به همین مناسبت نویسنده شیعه و لبنانی کتاب خود را به نام «الشیعة و الحاکمون» نامیده است و در ضمن مقدمه می گوید: مقصود من از حکومت ها؛ زمامداران دیکتاتور و خودسر است. مترجم نیز از این نام تبعیت کرد .
3. در زندگینامه نویسنده که آن را استاد عیسی عبد الحمید خاقانی به زبان عربی نوشته و مترجم به فارسی ترجمه کرده، درباره هدف نویسنده چنین آمده: استاد مغنیه برای دفاع از حقوق از دست رفته و فراموش شده شیعه، غیر از مقالاتی که در روزنامه منتشر نموده است، به تنهایی 9 کتاب ارزنده درباره شیعه نوشته است. او می کوشد، تا شیعه و مبارزات و افکار عالی آنان را به جهان معرفی کند و قلم های مسمومی که در دنیای کنونی به فکر شکاف بین ممالک اسلامی و مسلمین هستند و نوای شیعه و سنی را آغاز نموده و حملات سخت خود را به شیعه وارد می سازند معرفی نموده، و به آنان پاسخ کافی بدهد. نویسنده در کتاب حاضر سعی کرده است استقامت و مبارزات شیعیان را در مقابل دیکتاتورهای خون آشام منعکس سازد و پس از آن چنین نتیجه می گیرد، که حقانیت شیعه سبب شد که تشیع پس از آن همه کشتار و خونریزی بر جای خود استوار بماند .
مترجم پاورقی های که خود بر کتاب افزوده است را با «م ز»مشخص نموده است.
wikinoor: شیعه_و_زمامداران_خودسر
[ویکی اهل البیت] شیعه و زمامداران خودسر (کتاب). این کتاب ترجمه فارسی کتاب «الشیعة و الحاکمون» نوشته محمد جواد مغنیة (1322- 1400ق) است که آن را حجت الاسلام مصطفی زمانی (1313- 1369 ش) به فارسی ترجمه کرده است. این کتاب شرح جنایات و مصائبی است که شیعه در طول تاریخ به جرم حق گویی از طرف زمامداران و رهبران تحمل کرده است.
محمد جواد مُغنیه (۱۳۳۲-۱۴۰۰ ق) فرزند شیخ محمود از عالمان و مفسران شیعه در قرن چهاردهم قمری است. مغنیه در لبنان متولد شد و تحصیلات خود را در موطن خویش آغاز کرد. سپس به نجف رفت و در درس عالمانی مانند آیت الله سید ابوالقاسم خویی حاضر شد. او پس از بازگشت به لبنان، منصب قضاوت و ریاست دادگستری را عهده دار شد. محمد جواد مغنیه دارای دو تفسیر به اسمهای الکاشف و المبین است. شخصیت مغنیه را اندیشه های دینی و سیاسی اش متمایز ساخته و نوگرایی در فقه و اجتهاد، تقریب مذاهب و وحدت اسلامی از جمله دیدگاه های اوست. او همچنین از انقلاب اسلامی ایران و رهبر آن تجلیل کرده و با تعابیر بلندی می ستاید. مغنیه در سال ۱۴۰۰ق درگذشت و در حرم امام علی علیه السلام دفن شد.
این کتاب در سال 1396 توسط انتشارات نبوی منتشر شده است.
محمد جواد مُغنیه (۱۳۳۲-۱۴۰۰ ق) فرزند شیخ محمود از عالمان و مفسران شیعه در قرن چهاردهم قمری است. مغنیه در لبنان متولد شد و تحصیلات خود را در موطن خویش آغاز کرد. سپس به نجف رفت و در درس عالمانی مانند آیت الله سید ابوالقاسم خویی حاضر شد. او پس از بازگشت به لبنان، منصب قضاوت و ریاست دادگستری را عهده دار شد. محمد جواد مغنیه دارای دو تفسیر به اسمهای الکاشف و المبین است. شخصیت مغنیه را اندیشه های دینی و سیاسی اش متمایز ساخته و نوگرایی در فقه و اجتهاد، تقریب مذاهب و وحدت اسلامی از جمله دیدگاه های اوست. او همچنین از انقلاب اسلامی ایران و رهبر آن تجلیل کرده و با تعابیر بلندی می ستاید. مغنیه در سال ۱۴۰۰ق درگذشت و در حرم امام علی علیه السلام دفن شد.
این کتاب در سال 1396 توسط انتشارات نبوی منتشر شده است.
wikiahlb: شیعه_و_زمامداران_خودسر_(کتاب)