در استرالیا به مناطق حومه و حاشیه شهرهای بزرگ و ساحلی کشور «بیشه زار» ( the bush ) گفته می شود و به کل مناطق بیابانی و دورافتاده پشت محدوده بیشه زارها، صحرا یا به اصلاح محلی آوت بَک ( Outback ) گفته می شود. منظور از واژه آوت بک، منطقه واقع در پشت نواحی بیرون شهر یعنی داخله کشور است. [ ۱]
صحرای استرالیا ( آوت بک ) منطقه بسیار گسترده ای است که از شمال تا جنوب سواحل استرالیا امتداد پیدا می کند. آوت بک تقریباً سه چهارم مساحت استرالیا را در بر می گیرد و عمدتاً در قلمرو شمالی، استرالیای غربی و بخش هایی از ایالت های کوئینزلند، نیوساوت ولز و استرالیای جنوبی گسترش دارد. آوت بک شامل تعدادی از مناطق آب و هوایی مختلف است. بخش های بزرگی از آوت بک در استرالیای غربی سخت گذر و غیرقابل دسترسی هستند. در این ناحیه گاه سال ها بارشی رخ نمی دهد، در حالی که در تابستان دمای هوا بالاتر از ۵۰ درجه سانتی گراد است. از طرف دیگر، منطقه آوت بک کوئینزلند تا حدودی از جنگل های بارانی گرمسیری تشکیل شده است.
گرم دشت های شمال استرالیا که بخشی از آوت بک هستند بزرگ ترین ناحیه گرم دشتی دست نخورده در جهان است[ ۲] کوه صخره ای قرمزرنگ اولورو که برای بومیان مقدس است و پارک ملی اولورا کاتا جوتا از دیدنی های مشهور صحرای استرالیا هستند. پارک ملی کاکادو نیز از دیدنی های مندرج در فهرست میراث جهانی یونسکو در آوت بک است.
راه آهن سراسری استرالیا از حاشیه جنوبی آوت بک می گذرد. این خط آهن در محدوده دشت نولاربور ( دشت بی درخت ) که بیابانی دورافتاده و خالی از سکنه است طولانی ترین مسیر مستقیم الخط را در میان راه آهن های جهان می سازد. [ ۳] تنها ایستگاه مسافری این مسیر در محدوده دشت نولاربور روستایی است به نام کوک که چهار نفر جمعیت دارد. [ ۴]
• در این ناحیه فقط چند جاده آسفالته وجود دارد. مزارع ( ایستگاه ها ) اغلب در کنار مسیرهای شنی واقع شده اند که تنها با وسایل نقلیه صحرایی قابل دسترسی هستند. مزارع زیادی در آوت بک هستند که برای مثال ۸۰ کیلومتر از جاده آسفالته فاصله دارند.
• اغلب مزارع آوت بک تا اندازه زیادی خودکفا هستند و صاحبان آنها می توانند هفته ها بدون سر زدن به سوپرمارکت سر کنند.
• شهرک های دارای چند خانه، پمپ بنزین، سوپرمارکت، گاراژ، بانک و رستوران صدها کیلومتر از هم فاصله دارند.
• کودکان از طریق رادیو ( مدرسه رادیویی ) و اینترنت آموزش از راه دور دریافت می کنند.
• در صورت بروز بیماری ها و تصادفات جدی، کمک به اهالی این نواحی از سوی سرویس سلطنتی پزشکان پروازی استرالیا انجام می گیرد.
• از سال ۱۸۵۸ از افغانستان و خاورمیانه شتر و ساربانانی چند به آوت بک آورده شدند. این ساربانان نقشی اساسی در باز کردن راه ساکنان اروپایی تبار استرالیا به آوت بک و ایجاد زیرساخت در این منطقه داشتند[ ۵] اما پس از آن با تبعیض قومی و نژادی زیادی روبه رو شدند. [ ۶] امروزه بخشی از شترها در مزارع و بخشی دیگر به صورت وحشی زندگی می کنند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفصحرای استرالیا ( آوت بک ) منطقه بسیار گسترده ای است که از شمال تا جنوب سواحل استرالیا امتداد پیدا می کند. آوت بک تقریباً سه چهارم مساحت استرالیا را در بر می گیرد و عمدتاً در قلمرو شمالی، استرالیای غربی و بخش هایی از ایالت های کوئینزلند، نیوساوت ولز و استرالیای جنوبی گسترش دارد. آوت بک شامل تعدادی از مناطق آب و هوایی مختلف است. بخش های بزرگی از آوت بک در استرالیای غربی سخت گذر و غیرقابل دسترسی هستند. در این ناحیه گاه سال ها بارشی رخ نمی دهد، در حالی که در تابستان دمای هوا بالاتر از ۵۰ درجه سانتی گراد است. از طرف دیگر، منطقه آوت بک کوئینزلند تا حدودی از جنگل های بارانی گرمسیری تشکیل شده است.
گرم دشت های شمال استرالیا که بخشی از آوت بک هستند بزرگ ترین ناحیه گرم دشتی دست نخورده در جهان است[ ۲] کوه صخره ای قرمزرنگ اولورو که برای بومیان مقدس است و پارک ملی اولورا کاتا جوتا از دیدنی های مشهور صحرای استرالیا هستند. پارک ملی کاکادو نیز از دیدنی های مندرج در فهرست میراث جهانی یونسکو در آوت بک است.
راه آهن سراسری استرالیا از حاشیه جنوبی آوت بک می گذرد. این خط آهن در محدوده دشت نولاربور ( دشت بی درخت ) که بیابانی دورافتاده و خالی از سکنه است طولانی ترین مسیر مستقیم الخط را در میان راه آهن های جهان می سازد. [ ۳] تنها ایستگاه مسافری این مسیر در محدوده دشت نولاربور روستایی است به نام کوک که چهار نفر جمعیت دارد. [ ۴]
• در این ناحیه فقط چند جاده آسفالته وجود دارد. مزارع ( ایستگاه ها ) اغلب در کنار مسیرهای شنی واقع شده اند که تنها با وسایل نقلیه صحرایی قابل دسترسی هستند. مزارع زیادی در آوت بک هستند که برای مثال ۸۰ کیلومتر از جاده آسفالته فاصله دارند.
• اغلب مزارع آوت بک تا اندازه زیادی خودکفا هستند و صاحبان آنها می توانند هفته ها بدون سر زدن به سوپرمارکت سر کنند.
• شهرک های دارای چند خانه، پمپ بنزین، سوپرمارکت، گاراژ، بانک و رستوران صدها کیلومتر از هم فاصله دارند.
• کودکان از طریق رادیو ( مدرسه رادیویی ) و اینترنت آموزش از راه دور دریافت می کنند.
• در صورت بروز بیماری ها و تصادفات جدی، کمک به اهالی این نواحی از سوی سرویس سلطنتی پزشکان پروازی استرالیا انجام می گیرد.
• از سال ۱۸۵۸ از افغانستان و خاورمیانه شتر و ساربانانی چند به آوت بک آورده شدند. این ساربانان نقشی اساسی در باز کردن راه ساکنان اروپایی تبار استرالیا به آوت بک و ایجاد زیرساخت در این منطقه داشتند[ ۵] اما پس از آن با تبعیض قومی و نژادی زیادی روبه رو شدند. [ ۶] امروزه بخشی از شترها در مزارع و بخشی دیگر به صورت وحشی زندگی می کنند.
wiki: صحرای استرالیا