صندلی یا چهارپایه، به فارسی دری: چوکی[ ۱] ( به عربی: کرسی ) ، از
اثاث است و برای نشستن بکار می رود.
صندلی معمولاً از نشیمن گاه، تکیه گاه، چهارپایه و گاه دو دسته تشکیل شده است.
فرم و نوع صندلی برای حفظ سلامتی ستون فقرات، بسیار مهم است.
روز ۵ نوامبر ( ۲۶ آذر ) به عنوان روز جهانی صندلی اعلام شده است.
در سرواژهٔ «صندلی» از
لغتنامهٔ دهخدا چنین آمده است:
سندلی. کرسی که در قدیم کفش پادشاهان بر آن می گذاشتند. ( حاشیه برهان قاطع چ معین ج ۲ ص ۱۳۳۷ ) . و در همین حاشیه از رشیدی آرد که ظاهراً معرب صندلی است - انتهی. نوعی از تخت کوچک که بهندی جوکی گویند. ( غیاث اللغات ) . مرحوم بهار صندلی را جزء لغاتی شمرده است که از روس و اطریش و غیره داخل فارسی شده است. ( سبک شناسی ج ۱ ص ۲۸۱ ) . کرسی پشت دار که بر وی نشینند. زیرگاه: به کرمان آمد و بر پهلوی تخت سلطانی بر صندلی صدارت نشست. ( سمط العلی ص ۸۱ ) . در آن حین از اسب پیاده شده و بر صندلی نشسته، عراقیان را بر محاربه و دستبرد تحریص کرد. ( حبیب السیر ) .
تاریخچه استفاده از صندلی طبق شواهد باقی مانده به اوایل دوران پویایی
مصر ( حدود 3100 سال قبل از میلاد مسیح ) بر میگردد. روی آنها با پارچه یا چرم پوشانده می شد و از
چوب های تراشیده شده ساخته می شدند.
ارتفاع آنها بسیار کمتر از صندلی های معمول امروزی بودند و نشیمن صندلی ها گاهی فقط 25 سانتی متر از سطح زمین فاصله داشتند. در مصر باستان صندلی ها از چوب
آبنوس یا
عاج فیل به صورت تراشیده شده و طلاکاری شده ساخته می شدند.
در اروپا، استفاده رایج از صندلی را باید مدیون دوران
رنسانس دانست، زیرا در آن ایام استفاده از صندلی از انحصار دولت خارج شد و به عنوان یک مبلمان استاندارد برای کسانی که توانایی خرید آن را داشتند، تبدیل گردید. زمانی که صندلی از انحصار دولت خارج شد، استفاده از آن به سرعت در میان مردم رایج شد. تقریباً صندلی هر چند سال یکبار تغییر می کرد تا نشان دهنده مد روز باشد.
مدارک موجود نشان می دهد که قدیمی ترین چهار پایه موجود درمنطقه خاور نزدیک باستان از حفریات باستان شناسی تپه
چشم علی در جنوب شرق تهران ( شهرری ) در کاوش های
اریک اشمیت در سالهای 6 - 1934 به دست آمده است. این چهارپایه که متعلق به نیمه دوم هزاره ششم پیش از میلاد است با مخلوطی از گل رس و شن و کاه ساخته شده است. خمیره و پوشش آن قرمز رنگ است و در بخش پیش از تاریخ موزه ملی ایران نگهداری می شود. این چهار پایه طوری ساخته شده است که به لحاظ وزن و استحکام به راحتی می تواند وزن انسان را تحمل کند.