صواحب

لغت نامه دهخدا

صواحب. [ ص َ ح ِ ] ( ع اِ ) ج ِ صاحبة.( اقرب الموارد ). || ج ِ صاحب :
اگر آنکه داری سر میزبانی
ز ما به نبینی انیس و صواحب.
حسن متکلم ( از مجمعالفصحاء چ 1 تهران ج 2 ص 14 ) .

فرهنگ عمید

= صاحبه

پیشنهاد کاربران

بپرس