عباس مؤدب نفیسی ( ۱۲۸۳ یا ۱۲۸۵ رشت – ۱۴ فروردین ۱۳۵۱ تهران ) پزشک ، استاد دانشگاه و سیاستمدار ایرانی بود، که در دوره بیستم بعنوان نماینده تهران در مجلس شورای ملی حضور داشت.
او از خاندان نفیسی بود که چند قرن در کرمان به طبابت اشتغال داشتند و نسبشان به حکیم برهان الدین نفیس بن عوض بن حکیم کرمانی از معروف ترین پزشکان قرن نهم هجری و پزشک دربار الغ بیک بن شاهرخ بن تیمور گورکانی می رسد. پدر بزرگش میرزا علی اکبر ناظم الاطباء پزشک دربار و از رجال دوران قاجار و پدرش علی اصغر مؤدب الدوله نفیسی پزشک و استاد طب دارالفنون و نخستین کسی بود که در ایران مجله ای در زمینه پزشکی و بهداشتی به نام مجلهٔ حفظ الصحه منتشر ساخت.
... [مشاهده متن کامل]
عباس مؤدب نفیسی پس از تحصیلات ابتدائی و متوسطه در ایران برای ادامهٔ تحصیل به فرانسه رفت. سپس به ایران بازگشت و به طبابت پرداخت. از سال ۱۳۱۷ نیز در دانشکده پزشکی دانشگاه تهران، بیماری های داخلی تدریس می کرد.
مؤدب نفیسی در آخرین هفته های سلطنت رضا شاه وارد سیاست شد و در انتخابات مجلس شورای ملی خود را نامزد نمایندگی از تهران کرد. در انتخابات تهران که از اول امرداد ۱۳۲۰ آغاز شد، با کسب ۷۱۰۷۶ رأی به مجلس راه یافت ( دوره سیزدهم ) .
نفیسی در سال های بعد به معاونت وزارت بهداری رسید و در اردیبهشت ۱۳۲۹ در کابینه منصورالملک مدتی این وزارت خانه را سرپرستی کرد و در پایان همین سال در دولت حسین علاء نیز سرپرستی وزارت بهداری به عهده او گذاشته شد و سپس در ۲۷ فروردین ۱۳۳۰ به عنوان وزیر بهداری به مجلس معرفی شد.
سعید نفیسی ادیب، مورخ و نویسندهٔ معاصر عموی مؤدب نفیسی و حبیب نفیسی بنیانگذار پلی تکنیک تهران ( دانشگاه صنعتی امیرکبیر کنونی ) برادر کوچکتر او بودند.
او از خاندان نفیسی بود که چند قرن در کرمان به طبابت اشتغال داشتند و نسبشان به حکیم برهان الدین نفیس بن عوض بن حکیم کرمانی از معروف ترین پزشکان قرن نهم هجری و پزشک دربار الغ بیک بن شاهرخ بن تیمور گورکانی می رسد. پدر بزرگش میرزا علی اکبر ناظم الاطباء پزشک دربار و از رجال دوران قاجار و پدرش علی اصغر مؤدب الدوله نفیسی پزشک و استاد طب دارالفنون و نخستین کسی بود که در ایران مجله ای در زمینه پزشکی و بهداشتی به نام مجلهٔ حفظ الصحه منتشر ساخت.
... [مشاهده متن کامل]
عباس مؤدب نفیسی پس از تحصیلات ابتدائی و متوسطه در ایران برای ادامهٔ تحصیل به فرانسه رفت. سپس به ایران بازگشت و به طبابت پرداخت. از سال ۱۳۱۷ نیز در دانشکده پزشکی دانشگاه تهران، بیماری های داخلی تدریس می کرد.
مؤدب نفیسی در آخرین هفته های سلطنت رضا شاه وارد سیاست شد و در انتخابات مجلس شورای ملی خود را نامزد نمایندگی از تهران کرد. در انتخابات تهران که از اول امرداد ۱۳۲۰ آغاز شد، با کسب ۷۱۰۷۶ رأی به مجلس راه یافت ( دوره سیزدهم ) .
نفیسی در سال های بعد به معاونت وزارت بهداری رسید و در اردیبهشت ۱۳۲۹ در کابینه منصورالملک مدتی این وزارت خانه را سرپرستی کرد و در پایان همین سال در دولت حسین علاء نیز سرپرستی وزارت بهداری به عهده او گذاشته شد و سپس در ۲۷ فروردین ۱۳۳۰ به عنوان وزیر بهداری به مجلس معرفی شد.
سعید نفیسی ادیب، مورخ و نویسندهٔ معاصر عموی مؤدب نفیسی و حبیب نفیسی بنیانگذار پلی تکنیک تهران ( دانشگاه صنعتی امیرکبیر کنونی ) برادر کوچکتر او بودند.
