عذر تقصیر

لغت نامه دهخدا

عذر تقصیر. [ ع ُ رِ ت َ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) پوزش خواهی. از گناه : انابت مفید نباشد، نی راه بازگشتن آنگاه مهیا و نه عذر تقصیرات خواستن. ( کلیله و دمنه ).
عذر تقصیر خدمت آوردم
که ندارم به طاعت استظهار.
سعدی.
سعدیا در پای جانان گر به خدمت سر نهی
همچنان عذرت بباید خواستن تقصیر را.
سعدی.

فرهنگ فارسی

پوزش خواهی از گناه اثابت مفید نباشد

پیشنهاد کاربران

بپرس