عصب روان شناسی

دانشنامه عمومی

عصب روانشناسی یا نوروسایکولوژی ( به انگلیسی: Neuropsychology ) گرایشی از روان شناسی آزمایشی است که به مطالعه تأثیراتی که ساختار و عملکرد مغز در شکل گیری فرایندهای روانشناختی ایجاد می کند می پردازد. هدف این زمینه روانشناسی تجربی درک مباحثی همانند چگونگی رفتار و شناخت در مغز است. در حالی که عصب شناسی کلاسیک بر روی سیستم عصبی تمرکز کرده، عصب روانشناسی به دنبال کشف نحوه همبستگی مغز و ذهن است که به همین خاطر اشتراکاتی را با عصب شناسی رفتاری و روانپزشکی پیدا می کند[ ۱]
گرچه عصب روانشناسی یک رشته نسبتاً جدید در روانشناسی محسوب می شود اما ریشه های شکل گیری تاریخی اش را می توان از سلسله سوم در مصر باستان یا شاید حتی قبل تر از آن پیدا کرد، به عنوان مثال ۳۵۰۰ سال قبل میلاد ایمهوتپ یکی از کاهنان و پزشکان مصری مشهوری بود که سعی کرد کارکرد مغز را درک کند[ ۲]
رنه دکارت فیلسوف و ریاضیدان فرانسوی بود که بیشتر آزمایش های آناتومیکی خود را متمرکز در مغز کرده بود و توجه ویژه ای به غده صنوبری ( بافت مخروطی شکلی که در عمق مغز قرار دارد ) داشت از نظر او ذهن یا روح با بدن فیزیکی در تعامل و ارتباط بود و رفتارهای بدن را کنترل می کرد و متقابلاً بدن هم بر روی ذهن تأثیرگذار بود از نگاه او غده صنوبری در مغز «محل قرارگیری روح» بود که باعث ارتباط بین روح و بدن می شد دیدگاهی عمیقاً مذهبی نسبت به دنیای علمی با این فرض که بدن فانیست و روح جاودانه است با این حال اغلب ادعاهای دکارت بیش از حد فلسفی و فاقد زمینه علمی برای پذیرش بود[ ۳]
عکس عصب روان شناسی
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس