علی سلیمی. [ ع َ ی ِ س َ ] ( اِخ ) ابن محمدبن علی بن سلیم دمشقی صالحی شافعی. مشهوربه سلیمی و ملقب به علاءالدین و مکنی به ابوالحسن. فقیه و مفسر و نحوی متولد در سال 1113 هَ. ق. وی در دوم جمادی الاولی سال 1200 در دمشق درگذشت. او راست : 1- تکملة شرح تفسیر البیضاوی عمر رومی ، از سوره اسراء تا آخر قرآن. 2- الزبدة المطریة علی منظومة الآجرومیة، در نحو. 3- شرح غایة الاختصار ابن قاسم. ( از معجم المؤلفین از عقوداللاَّلی فی الاسانید العوالی ص 30 و سجل مخطوطات الظاهریة و سلک الدرر مرادی ج 3 ص 219و هدیة العارفین بغدادی ج 1 ص 771 و ایضاح المکنون بغدادی ج 1 ص 139 و فهرس الفهارس کتانی ج 2 ص 342 ).
