غار شانه دَر ( به کردی: ئه شکه وتی شانه ده ر ) غار نه چندان بزرگی است که در کوه های بَرادوست در شمال غربی زاگرس، در دره رود زاب بزرگ در کردستان عراق واقع شده است. محل این غار در بخش بارزان از شهرستان مرگه سور استان اربیل است. [ ۱] این غار دارای بقایای باستان شناختی غنی از دوره پارینه سنگی میانی تا اواخر نوسنگی است. در منابع فارسی زبان نام این غار را به خاطر آوانویسی حدسی از روی انگلیسی به اشتباه شنیدار، شنیدر و شانیدر می نویسند.
از لایه های استقراری اواخر دوران میان سنگی ( ۱۵٫۰۰۰ تا ۱۰٫۰۰۰ سال پیش ) بازمانده های ده ها اسکلت انسان همراه با هدایای تدفینی پیدا شده است. بیشتر تدفین ها به حالت دست و پای جمع شده و متعلق به نوزادان و کودکان بوده اند. هدایای تدفینی در این گورها عموماً شامل زیورافزارهایی از جنس سنگ، حلزون، و نیز ابزارهای استخوانی بوده اند. سایش زیاد دندان های ساکنان جوان تر غار، نشان دهنده تداول جیره غذایی متکی بر خشکبار و جویدنی های سخت بوده است.
کشف مجموعه ای از اسکلت انسان های نئاندرتال در لایه موستری غار نقطه عطفی در مطالعات پارینه سنگی زاگرس و خاورمیانه به شمار می آید.
گورستانی از لایه ب۱ مربوط به دوره آغاز نوسنگی است که طی روزهای پایانی آخرین فصل کاوش ( ۱۹۶۰ ) در غار شانه در کشف شد. گورستان یادشده در عمق حدود یک متری از کف غار به مساحتی در ابعاد ۶×۶ متر در انتهای غار کاوش و در نتیجه آن تعداد ۲۶ گور با بقایای ۳۵ اسکلت انسان و هدایای متعدد تدفینی یافت شد. تدفین ها عموماً به حالت جمع شده و جنینی بوده و اغلب مربوط به نوزادان و بچه ها بودند. کلیه تدفین ها بر بستری از خاکستر و زغال قرار داشت و تمام گورستان با لایه ای از رسوب رسی - شنی زرد رنگ پوشانده شده بود. نزدیک به نیمی از گورها دارای هدایای تدفینی از قبیل زیور آلات، حلزون، ابزار استخوانی، سنگ ساب و یک آویز مسی بودند. وجود این شئ مسی احتمالاً حاکی از وجود نوعی شبکه تجاری با آناتولی بوده است. مجموعه اسکلتهای انسانی ابتدا در سال ۱۹۶۲ به طور مقدماتی به وسیلهٔ خوان مونیزاگا در موزه بغداد مطالعه شدند. [ ۲]
برپایه مطالعات ساکنان آغاز نوسنگی غار در دوره های دچار مضیقه بوده و آثار سوء تغذیه در اسکلت خرد سالان مشهود است. برپایه نتایج بدست آمده، رستنی ها، غله خودرو و میوه درصد عمده ای از خوراک آن ها را تشکیل می داده است. وجود شمار قابل توجه ای سنگ ساب نیز این رژیم غذایی مبتنی بر گیاهان را تأیید می کند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاز لایه های استقراری اواخر دوران میان سنگی ( ۱۵٫۰۰۰ تا ۱۰٫۰۰۰ سال پیش ) بازمانده های ده ها اسکلت انسان همراه با هدایای تدفینی پیدا شده است. بیشتر تدفین ها به حالت دست و پای جمع شده و متعلق به نوزادان و کودکان بوده اند. هدایای تدفینی در این گورها عموماً شامل زیورافزارهایی از جنس سنگ، حلزون، و نیز ابزارهای استخوانی بوده اند. سایش زیاد دندان های ساکنان جوان تر غار، نشان دهنده تداول جیره غذایی متکی بر خشکبار و جویدنی های سخت بوده است.
کشف مجموعه ای از اسکلت انسان های نئاندرتال در لایه موستری غار نقطه عطفی در مطالعات پارینه سنگی زاگرس و خاورمیانه به شمار می آید.
گورستانی از لایه ب۱ مربوط به دوره آغاز نوسنگی است که طی روزهای پایانی آخرین فصل کاوش ( ۱۹۶۰ ) در غار شانه در کشف شد. گورستان یادشده در عمق حدود یک متری از کف غار به مساحتی در ابعاد ۶×۶ متر در انتهای غار کاوش و در نتیجه آن تعداد ۲۶ گور با بقایای ۳۵ اسکلت انسان و هدایای متعدد تدفینی یافت شد. تدفین ها عموماً به حالت جمع شده و جنینی بوده و اغلب مربوط به نوزادان و بچه ها بودند. کلیه تدفین ها بر بستری از خاکستر و زغال قرار داشت و تمام گورستان با لایه ای از رسوب رسی - شنی زرد رنگ پوشانده شده بود. نزدیک به نیمی از گورها دارای هدایای تدفینی از قبیل زیور آلات، حلزون، ابزار استخوانی، سنگ ساب و یک آویز مسی بودند. وجود این شئ مسی احتمالاً حاکی از وجود نوعی شبکه تجاری با آناتولی بوده است. مجموعه اسکلتهای انسانی ابتدا در سال ۱۹۶۲ به طور مقدماتی به وسیلهٔ خوان مونیزاگا در موزه بغداد مطالعه شدند. [ ۲]
برپایه مطالعات ساکنان آغاز نوسنگی غار در دوره های دچار مضیقه بوده و آثار سوء تغذیه در اسکلت خرد سالان مشهود است. برپایه نتایج بدست آمده، رستنی ها، غله خودرو و میوه درصد عمده ای از خوراک آن ها را تشکیل می داده است. وجود شمار قابل توجه ای سنگ ساب نیز این رژیم غذایی مبتنی بر گیاهان را تأیید می کند.
wiki: غار شانه در