غالیه باری

لغت نامه دهخدا

غالیه باری. [ ی َ / ی ِ ] ( حامص مرکب ) بوی خوش دهندگی. دادن بوی خوش :
همواره بود در بر توهر شب و هر روز
ترکی که کند طره او غالیه باری.

فرخی.

عمل و کیفیت غالیه بار . بوی خوش دادن .

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید