غده بَناگوشی یا غده پاروتید ( به انگلیسی: Parotid Gland ) زیر و مقابل گوش ها قرار گرفته اند و تقریباً همه آسین های تشکیل دهنده آن سروزی هستند. بافت همبند ( پیوندی ) بین لبولی در این غده حاوی چربی، پلاسماسل و لنفوسیت ها است. پلاسماسل ها مسئول ترشح آنتی بادی ( پادتن ) می باشند که پس از بسته شدن به پروتئین های اتصالی مترشحه از مجاری رابط و مخطط به حفره دهانی منتقل می گردد. این غدد مسئول ترشح ۲۵ درصد بزاق می باشند و ترشحات هر غده توسط مجرایی به مقابل دومین دندان مولار، در حفره دهانی تخلیه می گردد. عفونت ویروسی این غده اوریون نامیده می شود. در بعضی از حیوانات غده پاروتید ترشح کننده مواد سمی است. [ ۱]
غده بناگوشی که در امتداد لایه سطحی نیام عمقی گردن قرار دارد در مقابل زاویه ماندیبول ضخیم تر می شود و نوار زاویه ای ( Angular tract ) را پدید می آورد که بین غده بناگوشی و غده ساب ماندیبولار فاصله می اندازد. مجرای بناگوشی که از حاشیه قدامی آن شکل می گیرد بصورت عرضی از روی ماهیچه ماستر عبور می کند و با نفوذ در ماهیچه بوکسیناتور در مقابل دومین دندان آسیای بزرگ فک فوقانی به وستیبول دهان وارد می شود.
مجاورات غده بناگوشی عبارتند از:
• - درجلو با ماهیچه ماستر، کنار خلفی راموس ماندیبول و ماهیچه پتریگوئید داخلی.
• - در عقب با کنار قدامی ماهیچه استرنو کلئیدو ماستوئید؛ و به صورت عمقی تر با ماهیچه استیلوهیوئید و بطن خلفی دیگاستریک.
• - در داخل با عضله استیلو گلوس و رباط استیلوهیوئید.
غده بناگوشی از انشعابات سرخرگی متعددی تغذیه می شود که عبارتند از:
• سرخرگ کاروتید خارجی ( چون این سرخرگ از عمق غده به سمت بالا صعود می کند شاخه هایی نیز برای این غده از آن منتشر می شود ) .
• سرخرگ عرضی گونه ( Transvers facei ) یکی از شاخه های سرخرگ گیجگاهی سطحی است که در تغذیه بناگوشی نیز مؤثر است.
• سرخرگ گوشی خلفی ( Posterior auricular a ) که ضمن عبور به پشت لاله گوش انشعابات ظریفی به این غده می دهد.
فعالیت ترشحی بناگوشی نیز تحت تأثیر الیاف پاراسمپاتیک زوج ۹ اعصاب مغزی قرار دارد که در گانگلیون اوتیک پس عقده ای می شود در حالیکه حس عمومی آن از طریق عصب اوریکولوتمپورال ( یکی از شاخه های عصب ماندیبولار ) به هسته حسی زوج ۵ منتقل می شود.
عناصر عروقی عصبی مجاور با بناگوشی: عصب چهره ای یکی از عناصری است که مجاورت بسیار نزدیکی با غده بناگوشی پیدا می کند و در بخشی از مسیر خود از ضخامت بناگوشی می گذرد. تنه این عصب با خروج از سوراخ استیلوماستوئید در بناگوشی منتشر می شود و شاخه های آن با مشخصات ذیل از حاشیه قدامی بناگوشی ظاهر شده و در ناحیه صورت گسترش می یابند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفغده بناگوشی که در امتداد لایه سطحی نیام عمقی گردن قرار دارد در مقابل زاویه ماندیبول ضخیم تر می شود و نوار زاویه ای ( Angular tract ) را پدید می آورد که بین غده بناگوشی و غده ساب ماندیبولار فاصله می اندازد. مجرای بناگوشی که از حاشیه قدامی آن شکل می گیرد بصورت عرضی از روی ماهیچه ماستر عبور می کند و با نفوذ در ماهیچه بوکسیناتور در مقابل دومین دندان آسیای بزرگ فک فوقانی به وستیبول دهان وارد می شود.
مجاورات غده بناگوشی عبارتند از:
• - درجلو با ماهیچه ماستر، کنار خلفی راموس ماندیبول و ماهیچه پتریگوئید داخلی.
• - در عقب با کنار قدامی ماهیچه استرنو کلئیدو ماستوئید؛ و به صورت عمقی تر با ماهیچه استیلوهیوئید و بطن خلفی دیگاستریک.
• - در داخل با عضله استیلو گلوس و رباط استیلوهیوئید.
غده بناگوشی از انشعابات سرخرگی متعددی تغذیه می شود که عبارتند از:
• سرخرگ کاروتید خارجی ( چون این سرخرگ از عمق غده به سمت بالا صعود می کند شاخه هایی نیز برای این غده از آن منتشر می شود ) .
• سرخرگ عرضی گونه ( Transvers facei ) یکی از شاخه های سرخرگ گیجگاهی سطحی است که در تغذیه بناگوشی نیز مؤثر است.
• سرخرگ گوشی خلفی ( Posterior auricular a ) که ضمن عبور به پشت لاله گوش انشعابات ظریفی به این غده می دهد.
فعالیت ترشحی بناگوشی نیز تحت تأثیر الیاف پاراسمپاتیک زوج ۹ اعصاب مغزی قرار دارد که در گانگلیون اوتیک پس عقده ای می شود در حالیکه حس عمومی آن از طریق عصب اوریکولوتمپورال ( یکی از شاخه های عصب ماندیبولار ) به هسته حسی زوج ۵ منتقل می شود.
عناصر عروقی عصبی مجاور با بناگوشی: عصب چهره ای یکی از عناصری است که مجاورت بسیار نزدیکی با غده بناگوشی پیدا می کند و در بخشی از مسیر خود از ضخامت بناگوشی می گذرد. تنه این عصب با خروج از سوراخ استیلوماستوئید در بناگوشی منتشر می شود و شاخه های آن با مشخصات ذیل از حاشیه قدامی بناگوشی ظاهر شده و در ناحیه صورت گسترش می یابند.
wiki: غده بناگوشی