غفلت اصحاب سبت

[ویکی فقه] غفلت اصحاب سبت (قرآن). قصه اصحاب سبت در قرآن به اجمال آمده، و در اخبار و روایات بسط و تفصیل یافته است. پس از مدتی چون نافرمانی اصحاب سبت بالا گرفت، برخی با آگاهی از خطا بودن این عمل سکوت کردند و گروهی دیگر به نصیحت پرداختند و خطاکاران را از انجام دادن این عمل نهی کردند. ولی آنان به این نصایح توجهی نکردند.
در قرآن کریم به غفلت و بی اعتنایی اصحاب سبت به پندهای موعظه گران اشاره شده است آنجاکه می فرماید:و سـلهم عن القریة التی کانت حاضرة البحر اذ یعدون فی السبت اذ تاتیهم حیتانهم یوم سبتهم شرعا ویوم لایسبتون لاتاتیهم کذلک نبلوهم بما کانوا یفسقون(و از اهالی آن شهری که کنار دریا بود از ایشان جویا شو آنگاه که به حکم روز شنبه تجاوز می کردند آنگاه که روز شنبه آنان ماهی هایشان روی آب می آمدند و روزهای غیر شنبه به سوی آنان نمی آمدند این گونه ما آنان را به سبب آنکه نافرمانی می کردند می آزمودیم). و اذ قالت امة منهم لم تعظون قوما الله مهلکهم او معذبهم عذابا شدیدا قالوا معذرة الی ربکم ولعلهم یتقون(و آنگاه که گروهی از ایشان گفتند برای چه قومی را که خدا هلاک کننده ایشان است یا آنان را به عذابی سخت عذاب خواهد کرد پند می دهید گفتند تا معذرتی پیش پروردگارتان باشد و شاید که آنان پرهیزگاری کنند). فلما نسوا ما ذکروا... واخذنا الذین ظـلموا..(پس هنگامی که آنچه را بدان تذکر داده شده بودند از یاد بردند کسانی را که از کار بد باز می داشتند نجات دادیم و کسانی را که ستم کردند به سزای آنکه نافرمانی می کردند به عذابی شدید گرفتار کردیم).