فرانک دونالد دریک ( زادهٔ ٢٨ مه ١٩٣٠ - درگذشتهٔ ٢ سپتامبر ٢٠٢٢ ) [ ۱] منجم و اخترفیزیکدان امریکایی بود. او از پیشگامان جستجو برای زیست فرازمینی و پروژه ستی بود. معادله دریک برای تخمین تعداد تمدنهای کهکشان راه شیری و ایجاد پیام آرسیبو برای ارتباط با تمدنهای فرازمینی از دیگر کارهای اوست. [ ۲]
فرانک دریک، اخترفیزیکدان، فرمول معروف خود را روی تخته سیاه در سال 1961 ترسیم کرد. این آغاز جستجوی جهانی برای هوش فرازمینی ( SETI ) بود، و تفکر او همچنان بر استفاده از رصدخانه های نجومی تا به امروز تأثیر می گذارد.
این معادله بیشتر یک آرگومان است که در هفت متغیر پیچیده شده است. این متغیرها با ضرب در یکدیگر، محاسبه ای از احتمالی را به دست می دهند که بشریت ممکن است روزی یک تمدن هوشمند بیابد
دریک بعداً اظهار داشت:
«همانطور که جلسه ( جستجوی جهانی برای هوش فرازمینی ( SETI ) را برنامه ریزی کردم، چند روز قبل از موعد متوجه شدم که به یک دستور کار نیاز داریم. و بنابراین من تمام چیزهایی را که لازم بود بدانید برای پیش بینی اینکه تشخیص حیات فرازمینی چقدر سخت خواهد بود را یادداشت کردم. و با نگاه کردن به آنها کاملاً آشکار شد که اگر همه اینها را با هم ضرب کنید، یک عدد N بدست می آورید که تعداد تمدن های قابل تشخیص در کهکشان ما است. هدف این جستجو جستجوی رادیویی بود، نه جستجوی اشکال حیات اولیه یا بدوی. »
آدام فرانک، استاد فیزیک و ستاره شناسی در دانشگاه روچستر، می گوید: این سؤال که آیا تمدن های پیشرفته در جای دیگری در جهان وجود دارند، همیشه با سه عدم قطعیت بزرگ در معادله دریک آزاردهنده بوده است. «ما مدت هاست که می دانیم تقریباً چند ستاره وجود دارد. ما نمی دانستیم که چه تعداد از آن ستارگان سیاره هایی دارند که به طور بالقوه می توانند حیات را در خود جای دهند، زندگی چقدر ممکن است تکامل یابد و به موجودات هوشمند منتهی شود، و چه مدت ممکن است تمدن ها قبل از انقراض دوام بیاورند.
فرانک می گوید: «البته، ما نمی دانیم که چقدر احتمال دارد که گونه های فناوری هوشمند در یک سیاره قابل سکونت تکامل پیدا کنند. اما با استفاده از این روش ما می توانیم دقیقاً بگوییم که این احتمال چقدر کم است تا ما تنها تمدنی باشیم که کیهان تولید کرده است. ما آن را خط بدبینی می نامیم. اگر احتمال واقعی، بیشتر از خط بدبینی باشد، احتمالاً یک گونه و تمدن تکنولوژیک قبلاً در کیهان وجود داشته است. »
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلففرانک دریک، اخترفیزیکدان، فرمول معروف خود را روی تخته سیاه در سال 1961 ترسیم کرد. این آغاز جستجوی جهانی برای هوش فرازمینی ( SETI ) بود، و تفکر او همچنان بر استفاده از رصدخانه های نجومی تا به امروز تأثیر می گذارد.
این معادله بیشتر یک آرگومان است که در هفت متغیر پیچیده شده است. این متغیرها با ضرب در یکدیگر، محاسبه ای از احتمالی را به دست می دهند که بشریت ممکن است روزی یک تمدن هوشمند بیابد
دریک بعداً اظهار داشت:
«همانطور که جلسه ( جستجوی جهانی برای هوش فرازمینی ( SETI ) را برنامه ریزی کردم، چند روز قبل از موعد متوجه شدم که به یک دستور کار نیاز داریم. و بنابراین من تمام چیزهایی را که لازم بود بدانید برای پیش بینی اینکه تشخیص حیات فرازمینی چقدر سخت خواهد بود را یادداشت کردم. و با نگاه کردن به آنها کاملاً آشکار شد که اگر همه اینها را با هم ضرب کنید، یک عدد N بدست می آورید که تعداد تمدن های قابل تشخیص در کهکشان ما است. هدف این جستجو جستجوی رادیویی بود، نه جستجوی اشکال حیات اولیه یا بدوی. »
آدام فرانک، استاد فیزیک و ستاره شناسی در دانشگاه روچستر، می گوید: این سؤال که آیا تمدن های پیشرفته در جای دیگری در جهان وجود دارند، همیشه با سه عدم قطعیت بزرگ در معادله دریک آزاردهنده بوده است. «ما مدت هاست که می دانیم تقریباً چند ستاره وجود دارد. ما نمی دانستیم که چه تعداد از آن ستارگان سیاره هایی دارند که به طور بالقوه می توانند حیات را در خود جای دهند، زندگی چقدر ممکن است تکامل یابد و به موجودات هوشمند منتهی شود، و چه مدت ممکن است تمدن ها قبل از انقراض دوام بیاورند.
فرانک می گوید: «البته، ما نمی دانیم که چقدر احتمال دارد که گونه های فناوری هوشمند در یک سیاره قابل سکونت تکامل پیدا کنند. اما با استفاده از این روش ما می توانیم دقیقاً بگوییم که این احتمال چقدر کم است تا ما تنها تمدنی باشیم که کیهان تولید کرده است. ما آن را خط بدبینی می نامیم. اگر احتمال واقعی، بیشتر از خط بدبینی باشد، احتمالاً یک گونه و تمدن تکنولوژیک قبلاً در کیهان وجود داشته است. »
wiki: فرانک دریک