فرقه های نظامی

فرقه های نظامی (جامعه رهبانی). فرقه های نظامی ( لاتین: Militaris ordinis ) ، به فرقه های سلحشوری که کارکرد نظامی یافتند و در جریان قرون وسطی و جنگ های صلیبی به وجود آمدند و این فرقه که در ابتدا صرفاً وظیفه حفاظت از زائران را داشتند، اما به مرور تبدیل به نیروهای اصلی پادشاهی های صلیبی شدند. از مشهورترین این فرقه ها می توان به فرقه شوالیه های معبد و شوالیه های هوسپیتالر اشاره کرد. با این حال این فرقه صرفاً به سرزمین مقدس معطوف نشدند و پس از گذشت یک قرن به اروپا منتقل شدند. از جمله این فرقه ها که در اروپا شکل گرفت، فرقه سنتیاگو اشاره کرد که در اسپانیا جهت بیرون راندن مسلمانان شکل گرفت.
با فتح اورشلیم و دیگر مناطق در فلسطین توسط صلیبیون طی جنگ صلیبی اول، نیروهای نظامی موجود برای دفاع از دولت تشکیل شده اورشلیم و انطاکیه، ذست به ایجاد نهادی زدند که به فرقه های مذهبی - نظامی معروف شد. این فرقه ها که محصول تب و تاب مذهبی و ملازم جنگ صلیبی بودند، دو رکن اصلی اروپای قرون وسطا یعنی رهبانیت و سلحشوری را در یک شخص واحد ترکیب کردند. دو فرقه برای دفاع از دولت های لاتینی در فلسطین سر برآوردند؛ ابتدا فرقه شوالیه های معبد که به دست گروهی از شوالیه های فرانسوی تشکیل شد. این گروه سوگند یاد کردند تا به عنوان محافظ، به زوار اورشلیم خدمت کنند. این گروه در در خانه ای در نزدیکی معبد سلیمان اقامت گزیدند و در سال ۱۱۲۸ میلادی توسط پاپ به عنوان فرقه رهبانی به رسمیت شناخته شدند. فرقه دیگر به نام شوالیه های هوسپیتالرز یا مهمان نواز بودند که به تأسیس مریض خانه ای برای مداوای زائران بیمار در سرزمین مقدس، نخستین گام خود را برداشتند. به مرور این فرقه تبدیل به یک فرقه نظامی شد و سرانجام همانند شوالیه های معبد به رسمیت شناخته شدند و شاهان اورشلیم، زمین و املاکی به آن ها اختصاص دادند. [ ۱]
آرمان های این دو فرقه به مرور از شرق رهسپار غرب و اروپا شد و در آن جا منتشر یافتو این انتشار سبب شد تا دیگر فرقه های مذهبی - نظامی در اروپا شکل بگیرند تا علاوه بر مسلمانان، اقدام به بیرون راندن کفار مسیحی در اروپا کنند. از جمله این فرقه ها می توان به فرقه توتونیک در آلمان که در شرق سواحل بالتیک، اقدام به بیرون راندن بت پرستان آن جا کرد و دیگر فرقه سنتیاگو که در اسپانیا برای بیرون راندن مسلمانان و یهودیان تلاش می کرد. [ ۲]