فسفولیپید

فسفولیپید ( به انگلیسی: phospholipid ) نوعی ترکیب شیمیایی عمدتاً در غشاء سلولها است[ ۱] که از یک مولکول گلیسرول، دو مولکول اسید چرب و یک مولکول فسفات تشکیل شده است. فسفولیپیدها یک سر آبدوست و دو دم آب گریز دارند. این نوع لیپید دو اسیدچرب دارد که معمولاً سیر نشده اند.
فسفولیپیدها هم بخش آب دوست دارند و هم بخش آب گریز. بخش های آب گریز این مولکول ها به سمت یک دیگر قرار گرفته و ساختار دو لایه ایجاد می کنند و بخش های آب دوست نیز در کنار هم قرار دارند. به این قابلیت خاص فسفولیپیدها دوگانه دوستی می گویند.
این ماده نقش ساختاری داشته و در غشاء سلولی تمام موجودات زنده وجود دارد. فسفولیپیدها اجزای اصلی سازنده غشای سلولی هستند. یکی از فواید آنها در ساختار غشاء کمک به یاخته در حفظ آب است.
دی آسیل گلیسریدها: مانند فسفاتیدیک اسید، فسفاتیدیل سرین، فسفاتیدیل کولین، فسفاتیدیل اتانل آمین و فسفواینوزیتیدها ( مانند فسفاتیدیل اینوزیتول و PIP3 )
فسفواسفنگولیپیدها: مانند سرامیدفسفوریل کولین ( اسفنگومیلین )
اترلیپیدها مانند بلال ( فاکتور فعال کننده پلاکتی )

فُسْفولیپید (phospholipid)
هر نوع لیپید مرکب از یک گلیسرول، یک گروه فسفات، و دو زنجیرۀ بلند اسید چرب. فسفولیپیدها در همۀ موجودات زنده اجزای اصلی ساختار غشایند. یکی از زنجیره های بلند آب گریز و دیگری آب دوست است. این بدان معنی است که آرایش فسفولیپیدها در محلول براساس خواص آب دوست و آب گریز آن ها صورت می بندد.