فن و فن. [ ف ِن ْ ن ُ ف ِن ن / ف ِ ] ( اِ صوت ) آوازی که از بینی به هنگام گرفتگی آن و زکام برآید. ( فرهنگ فارسی معین ). فِن فِن. - فن و فن کردن . رجوع به این ماده شود.
فرهنگ فارسی
( اسم ) آوازی که از بینی بهنگام گرفتگی آن و حالت زکام بر آید .
فرهنگ معین
(فِ نُّ فِ ) (اِ. ) (عا. ) صدای بینی در حالت گرفتگی و ذکام .
