قرائت متواتر

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] قرائت متواتر، قرائت های نقل شده از صاحبان آن ها به صورت متواتر است.
در یک کاربرد، قرائتی متواتر است که جمعی از راویان، آن را از گروهی روایت کرده اند و این هم صدایی و اتفاق، احتمال هر گونه کذب و دروغ سازی را منتفی می سازد و راه را بر شبهه ساختگی بودن آن می بندد؛ مانند قرائات سبع که مبتنی بر این چارچوب است.
تعریف ابن جزری
در کاربرد دیگر، ابن جزری در تعریف قرائات متواتر می گوید: هر قرائت هماهنگ با قواعد و دستور زبان و منطبق با رسم الخط یکی از مصاحف عثمانی - هر چند این انطباق به صورت فرض و احتمال باشد - اگر به طور متواتر نیز نقل شود، این قرائات را باید «قرائات متواتر و قطعی» دانست.
تعبیر دیگر
گاهی از «قرائات متواتر» به «قرائات اجماعی» نیز تعبیر می شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس