قصب السکر

لغت نامه دهخدا

قصب السکر. [ ق َ ص َ بُس ْ س ُک ْ ک َ ] ( ع اِ مرکب ) نیشکر، و آن گیاهی است که آب ساقه های آن شیرین است و آن را فشرده و شکر سازند. ( از اقرب الموارد ). نی شکر است ، در اول گرم و در دوم تر و آب اومسمن بدن و سدد و ملطف خون و منقی مثانه و مدر بول و رافع خشونت سینه و سرفه کهنه و محرک باه و ملین طبع و مهیج قی و قاطع التهاب معده و مولد نفخ و ریاح و پخته او که دو سه جوش داده باشند نفخ او زایل میشود و قی کردن با آب نیشکر منقی بدن و اکثار خوردن غیرمطبوخ آن مفسد اشتها و مضر پیران و مصلحش انیسون است. ( تحفه حکیم مؤمن ). و رجوع به مخزن الادویه شود.

فرهنگ فارسی

( اسم ) نیشکر .

فرهنگ عمید

نیشکر.

پیشنهاد کاربران

بپرس