قلب فردریک شوپن پس از مرگش در ۱۷ اکتبر ۱۸۴۹ از بدن او جدا شد. آهنگساز لهستانی ترس از زنده به گور شدن داشت و از پزشکش ژان کروویلیه خواست کالبد شکافی را انجام دهد. در حالی که جسد شوپن در گورستان پرلاشز پاریس به خاک سپرده می شد، قلب او در الکل ( احتمالا کنیاک ) غوطه ور شد و در ظرف بلوط قرار گرفت.
قبل از مرگش، یکی از آخرین درخواست های شوپن این بود که خواهر بزرگش، لودویکا یدرژویچ، قلب او را به لهستان ببرد تا در یک کلیسای محلی دفن شود. او خواسته های او را برآورده کرد و قلب او را از طریق گمرک در مرز اتریش - مجارستان، از کنار مأموران مرزی روسیه و به لهستان قاچاق کرد سپس قلب شوپن به کلیسای صلیب مقدس در ورشو داده شد و در دخمه ای نگهداری گردید. پس از اینکه یک روزنامه نگار محلی قلب را در یک جعبه کشف کرد، در سال ۱۸۷۹ به قسمت بالای کلیسا منتقل شد.
در جریان قیام ورشو در سال ۱۹۴۴، قلب شوپن توسط مقامات نازی از کلیسا به مقر فرماندهی اس اس اریش فون دم باخ - زلوسکی برده شد. بعداً به مردم لهستان بازگردانده شد و برای نگهداری به میلانووک ارسال شد. در ۱۷ اکتبر ۱۹۴۵، هیئتی قلب را به ورشو برگرداند و در آنجا به جای خود در کلیسای صلیب مقدس بازگردانده شد.
گمانه زنی در مورد دلیل مرگ زودرس شوپن منجر به درخواست محققان و دانشمندان برای انجام تجزیه و تحلیل بافت قلب شد. در حالی که گفته می شد او بر اثر سل درگذشت، حدس زده می شد که او ممکن است فیبروز سیستیک داشته باشد.
در اوایل ژانویه ۱۸۵۰، خواهر بزرگ شوپن، لودویکا یدرژویچ، با دخترش و قلب برادرش از فرانسه با قطار به لهستان بازگشت. او قلب را با خود حمل می کرد و ظرف آن را زیر شنل یا دامن خود پنهان می کرد در حالی که آن را از طریق بازرسی گمرکی در مرز اتریش - مجارستان قاچاق می کرد و از کنار مأموران مرزی روسیه به لهستان برد.
پس از تصرف ورشو توسط ارتش آلمان در سال ۱۹۳۹، اجرای موسیقی شوپن ممنوع شد، مؤسسه فریدریک شوپن تعطیل شد و بنای یادبود فردریک شوپن در پارک Łazienki تخریب شد. در جریان قیام ورشو در سال ۱۹۴۴، کلیسای صلیب مقدس آسیب دید و توسط نازی ها تصرف شد. یک کشیش آلمانی به نام شولزه درخواست کرد که به نیروهای اشغالگر اجازه داده شود تا قلب شوپن را برای نگهداری در اختیار بگیرند. افسر اس اس هاینز راینه فارت آن را گرفت و سپس به فرمانده اس اس اریش فون دم باخ - زلوفسکی داد و او آن را به عنوان بخشی از مجموعه کنجکاوهایش در مقر خود نگهداری کرد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفقبل از مرگش، یکی از آخرین درخواست های شوپن این بود که خواهر بزرگش، لودویکا یدرژویچ، قلب او را به لهستان ببرد تا در یک کلیسای محلی دفن شود. او خواسته های او را برآورده کرد و قلب او را از طریق گمرک در مرز اتریش - مجارستان، از کنار مأموران مرزی روسیه و به لهستان قاچاق کرد سپس قلب شوپن به کلیسای صلیب مقدس در ورشو داده شد و در دخمه ای نگهداری گردید. پس از اینکه یک روزنامه نگار محلی قلب را در یک جعبه کشف کرد، در سال ۱۸۷۹ به قسمت بالای کلیسا منتقل شد.
در جریان قیام ورشو در سال ۱۹۴۴، قلب شوپن توسط مقامات نازی از کلیسا به مقر فرماندهی اس اس اریش فون دم باخ - زلوسکی برده شد. بعداً به مردم لهستان بازگردانده شد و برای نگهداری به میلانووک ارسال شد. در ۱۷ اکتبر ۱۹۴۵، هیئتی قلب را به ورشو برگرداند و در آنجا به جای خود در کلیسای صلیب مقدس بازگردانده شد.
گمانه زنی در مورد دلیل مرگ زودرس شوپن منجر به درخواست محققان و دانشمندان برای انجام تجزیه و تحلیل بافت قلب شد. در حالی که گفته می شد او بر اثر سل درگذشت، حدس زده می شد که او ممکن است فیبروز سیستیک داشته باشد.
در اوایل ژانویه ۱۸۵۰، خواهر بزرگ شوپن، لودویکا یدرژویچ، با دخترش و قلب برادرش از فرانسه با قطار به لهستان بازگشت. او قلب را با خود حمل می کرد و ظرف آن را زیر شنل یا دامن خود پنهان می کرد در حالی که آن را از طریق بازرسی گمرکی در مرز اتریش - مجارستان قاچاق می کرد و از کنار مأموران مرزی روسیه به لهستان برد.
پس از تصرف ورشو توسط ارتش آلمان در سال ۱۹۳۹، اجرای موسیقی شوپن ممنوع شد، مؤسسه فریدریک شوپن تعطیل شد و بنای یادبود فردریک شوپن در پارک Łazienki تخریب شد. در جریان قیام ورشو در سال ۱۹۴۴، کلیسای صلیب مقدس آسیب دید و توسط نازی ها تصرف شد. یک کشیش آلمانی به نام شولزه درخواست کرد که به نیروهای اشغالگر اجازه داده شود تا قلب شوپن را برای نگهداری در اختیار بگیرند. افسر اس اس هاینز راینه فارت آن را گرفت و سپس به فرمانده اس اس اریش فون دم باخ - زلوفسکی داد و او آن را به عنوان بخشی از مجموعه کنجکاوهایش در مقر خود نگهداری کرد.
wiki: قلب فردریک شوپن