قلعه گل
لغت نامه دهخدا
قلعه گل. [ ق َ ع َ گ ُ ] ( اِخ ) دهی است ازدهستان دشمن زیاری بخش کهکیلویه شهرستان بهبهان ، واقع در 11هزارگزی شمال خاوری قلعه گلاک مرکز دهستان و 48هزارگزی شمال خاوری شوسه بهبهان به آرو. موقع جغرافیائی آن کوهستانی و هوای آن سردسیری مالاریائی است. سکنه آن 120 تن است. آب آن از رودخانه مارون و محصول آن غلات ، برنج ، پشم ، لبنیات و شغل اهالی زراعت و حشم داری و صنایع دستی زنان قالی و قالیچه و جوال و پارچه بافی است. راه مالرو دارد و ساکنین از طایفه دشمن زیاری می باشند. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6 ).
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید