لاتین باستان

لاتین باستان ( Prisca Latinitas ) ، که همچنین به لاتین پیشین یا لاتین کهن نیز معروف است، دوره ای از زبان لاتین بود که تا پیش از سال ۷۵ قبل از میلاد، یعنی پیش از دوره لاتین کلاسیک، رواج داشت. [ ۲] در لاتین نوین و امروزی، این زبان به جای vetus Latina ( «لاتین باستان» ) ، به صورت prisca Latinitas ( «لاتین کهن» ) نامیده می شود، زیرا vetus Latina برای اشاره به مجموعه ای از متون کتاب مقدس که به لاتین پسین نوشته شده اند، استفاده می شود. این زبان از زبان نیاایتالی ریشه گرفته است.