لرتا

دانشنامه آزاد فارسی

لُرِتا (۱۲۹۰ـ۱۳۷۷ش)
بازیگر تئاتر و سینمای ایران، زادۀ تهران. همسر عبدالحسین نوشین، از بنیاد گذاران تئاتر علمی، و فارغ التحصیل رشتۀ تئاتر از دانشگاه مسکو بود. از ۱۳۱۴ در تئاتر فعالیت کرد، و فقط چندبار با نامِ اصلی اش، لُرتا هایراپتیان تبریزی، در تئاتر و سینما حضور یافت. بازی در نمایش های اُتللو اثر ویلیام شکسپیر، بادبزن خانم ویندرمیر نوشتۀ اسکار وایلد، پرندۀ آبی اثر موریس مترلینگ، تاجر ونیزی نوشتۀ شکسپیر، چراغ گاز اثر پاتریک همیلتون، شنل قرمز نوشتۀ اوژن بریو، مستنطق اثر پریستلی، ولپن نوشتۀ بن جانسون، دو جلاد اثر فرناندو آرابال، و ایوالف کوچولو (ایلوف کوچک) نوشتۀ هنریک ایبسن، موجب شهرت او شد؛ اما بازی در فیلم های شب اعدام (۱۳۴۹)، احساس داغ (۱۳۵۰)، معرکه (۱۳۵۰)، و همای سعادت (۱۳۵۱) برای او اعتباری در پی نداشت. موقعیت اش به منزلۀ «اقلیت» مذهبی و همراهی اش با اهالی سیاست موجب شد که هیچ گاه به جایگاه واقعی اش در تئاتر دست نیابد. سال های طولانی جلای وطن کرد و حضور و ارتباطش با تئاتر قطع شد. به مناسبت پنجاهمین سال فعالیت هنری لرتا، سالن چهارسو با اجرای نمایش نامۀ خلوت خفتگان اثر پیر گیل و به کارگردانی آربی آوانسیان افتتاح شد، که ضمناً آخرین حضور لرتا بر روی صحنه نیز در همین نمایش نامه بود. او در وین درگذشت.

پیشنهاد کاربران

بپرس