لوت و پوت

لغت نامه دهخدا

لوت و پوت. [ ت ُ ] ( اِ مرکب ، از اتباع ) خورشها. اقسام مطعوم. غذا. این لغت از توابع است به معنی اقسام خوردنیها و انواع طعامها و مأکولات و مشروبات. ( برهان ) :
عشق باشد لوت و پوت جانها
جوع از این روی است قوت جانها
شیرخواره کی شناسد ذوق لوت
مر پری را بوی باشد لوت و پوت.
مولوی.
لوت و پوت خورده را هم یاد آر
منگر اندر غابر و کم باش زار.
مولوی.
که بخور این است ما را لوت و پوت
نیست او را جز لقأاﷲ قوت.
مولوی.
ز هر سو به دست آورد لوت و پوت
به شادی برآرد ز انده دمار.
ابن یمین.

فرهنگ فارسی

( اسم ) خوردنی ( بانواع ) اقسام خوراک : شیرخواره کی شناسد ذوق لوت مر پری را بوی باشد لوت و پوت ( مثنوی . نیک. ۱٠۲ : ۲ )

فرهنگ معین

(تُ ) (اِمر. ) انواع طعام های لذیذ.

پیشنهاد کاربران

بپرس