لوه

لغت نامه دهخدا

لوه. [ ل ُ وِ ] ( اِخ ) ده کوچکی از بخش مینودشت شهرستان گرگان ، نزدیک قریه چمانی پائین. دارای 50 تن سکنه است. ( از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 3 ).
لوه. [ ل َ وَ ]( اِ ) زغن. غلیواج. || به لغت هندی پرنده ای باشد شبیه به تیهو که آن را شکار کنند. ( برهان ).
لوه. [ ل ُ وَ ] ( ق ) در تداول مردم کاشان ، بلی. آری.
لوه. دوکووری [ ل ُ وِ رِ ] ( اِخ ) ژان باتیست. رمان نویس فرانسوی و کنوانسیونی از دسته ژیرندن ها، مولد پاریس ( 1760-1797 م. ).
لوه. [ ] ( اِخ ) احمدبن علی قاسانی ، ابوالعباس. رجوع به احمدبن علی قاسانی لغوی شود. ( معجم الادباء ج 1 ص 230 ).
لوه. [ ل َ ] ( ع اِ ) سراب. || ( مص ) درخشیدن سراب. || مضطرب گردیدن. || آفریدن. لاه اﷲ الخلق ؛ آفرید خدای خلق را. ( منتهی الارب ).

فرهنگ فارسی

زشتروئی

گویش مازنی

/lave/ دیگ

واژه نامه بختیاریکا

( لَوِه ) از گونه ی گیاهان ییلاقی با مصرف خوراکی

دانشنامه عمومی

لوه (گالیکش). لوه، روستایی در دهستان قراولان بخش لوه شهرستان گالیکش استان گلستان ایران است.
بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵ جمعیت این روستا ۵۳۷ نفر ( در ۱۷۴ خانوار ) بوده است. [ ۱]
عکس لوه (گالیکش)
wiki: لوه (گالیکش)
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

در گویش دزفولی یعنی دیوانه
لووه = ل او ؤاَ = luwah در زبان لکی یعنی پارچه
لوه به زبان بختیاری گیاه علفی کوهی است که در ماه فروردین در کوه ها روئیده می شود و خوراکی است . برگهای این گیاه تقریبا شبیه به برگهای موسیر است ریشه خشک شده واتساب شده آن در آب چسبی مانند سریش می شود
لوه با فتحه «ل» و کسره «و»؛ در زبان مازنی ( تاپوری ) به معنای قابلمه می باشد.

بپرس