مارقه

لغت نامه دهخدا

( مارقة ) مارقة. [ رِ ق َ ] ( ع ص ) گروه خوارج. ( منتهی الارب ). مؤنث مارق. ( از اقرب الموارد ). گروه خوارج. ( ناظم الاطباء ). خوارج را گویند بسبب خروجشان از دین. ( از اقرب الموارد ). رجوع به مارق شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس