مازری. [ زَ ] ( اِخ ) محمدبن علی بن عمرالمازری مکنی به ابوعبداﷲ ( 453-536 هَ. ق. )محدث و از فقهای مالکی است. وی به مازر ( در جزیره صقلیه ) منسوب است. او راست «المعلم » و «ایضاح المحصول فی برهان الاصول » و کتابهای متعددی در ادب. وی در «المهدیه » درگذشت. ( از الاعلام زرکلی ج 3 ص 945 ). مازری از دشمنان سرسخت غزالی بود. ( غزالی نامه تألیف همائی ،288 ). و رجوع به همین مأخذ ص 288 و 379 ببعد شود.
