مانتول

/mAntol/

لغت نامه دهخدا

مانتول. [ ت ُ] ( فرانسوی ، اِ ) اسانسی است که از جنس نعناع گیرند.( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). مانتول یا الکل مانتولیک یا کامفر دومانت 156=C10H20O یکی از اجزای متشکله اسانس مانت است که بصورت تبلورهای منشوری شکل شش سطحی بیرنگ و درخشان می باشدو مزه نعناع دارد ولی خیلی از بو و مزه نعناع شدیدتر است. در 42 تا 44 درجه ذوب می شود و در 217 درجه می جوشد و در آب خیلی کم حل می شود. در الکل و اتر و اسید استیک خیلی محلول است. ( از کارآموزی داروسازی تألیف دکتر جنیدی ص 157 ). و رجوع به همین مأخذ شود.

فرهنگ فارسی

اسانسی از جنس نعناع گیرند

پیشنهاد کاربران

بپرس