مجنونه

لغت نامه دهخدا

( مجنونة ) مجنونة. [ م َ ن َ ] ( ع ص ) مؤنث مجنون. ( اقرب الموارد ). رجوع به مجنون شود. || نخلة مجنونة؛ خرمابن دراز. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). درخت خرمای بلند. ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس