محاطب

لغت نامه دهخدا

محاطب. [ م َ طِ ] ( ع اِ ) ج ِ محطب. ( دهار ).

محاطب. [ م ُ طِ ] ( ع ص ) شتری که خار خشک خورد. ( آنندراج ). رجوع به محاطبة شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس