( مستعربة ) مستعربة. [ م ُ ت َ رِ ب َ ] ( ع ص ، اِ ) تأنیث مستعرب که نعت فاعلی است از مصدر استعراب. غیر عرب در عرب درآمده و مانا به عرب شونده. و عرب غیرخالص و بیابانی شونده. ( منتهی الارب ). غیرعربهایی که در عرب داخل شده اند و عرب خالص نیستند و گویند مستعربه آنهایی هستند که به زبان اسماعیل بن ابراهیم سخن گویند و آن زبان مردم حجاز و اطراف آن است. ( اقرب الموارد ). عرب نه خالص. ( دهار ) ( مهذب الاسماء ). تازیان که نه خالص باشند. عرب که خالص نباشد. متعربة. عدنانیان. مقابل عرب بائده. ( یادداشت مرحوم دهخدا ). رجوع به مستعرب و استعراب شود. || مسیحیان اندلس که به آداب عربی مؤدب بودند. رجوع به کلمه مزاربه در دائرةالمعارف اسلام شود. ( از یادداشت مرحوم دهخدا ).
فرهنگ فارسی
( اسم ) ۱- مونث مستعرب : یاجماع ایم. این علم احداث مستعربه و متاخران شعرا جز آنچ صحیح اللفظ ظاهر الجواز باشد تقیل ایشان نشایدکرد... .یا عرب مستعربه . عرب غیر خالص مقابل عرب عاریه .
