مسجد مشیرالسلطنه، بنایی تاریخی متعلق به دوران قاجار است که یکی از قدیمی ترین ساعت های تهران را در خود جای داده است.
مسجد و مدرسه مشیرالسلطنه واقع در خیابان مولوی تهران یکی از بناهای تهران قدیم است که در سال ۱۳۸۳ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
... [مشاهده متن کامل]
این بنا متعلق به دوران مظفرالدین شاه قاجار توسط احمدخان مشیرالسلطنه، یکی از نزدیکان دربار مظفرالدین شاه ساخته شده، تا به رسم آن دوران، به عنوان باقیات و صالحاتی برای وی بر جای بماند.
مدرسه و مسجد مشیرالسلطنه بخاطر داشتن صحن کوچک با هشت حجره در سه طرف آن و همچنین شبستانی ستون دار در سمت شمالی؛ تبدیل به بنایی دیدنی شده است. یکی دیگر از ویژگی های مدرسه و مسجد مشیرالسلطنه این است که چندین حجره نیز در آن وجود دارد.
یک ساعت قدیمی نیز پس از ساخت بنا در مسجد مشیرالسلطنه نصب شده است. از هر کجای خیابان مولوی که به این مکان نگاه کنید برج ساعت آن را می بینید و به همین دلیل مسجد مشیرالسلطنه به مسجد ساعت نیز مشهور است. این ساعت مسجد و مدرسه مشیرالسلطنه را منحصربفرد کرده است که آن را از دیگر مساجد متمایز می کند. ساعت مسجد مشیرالسلطنه سال ها مانند ساعت شمس العماره عمل کرد و زنگ خواب و بیدار و کار و استراحت مردم محله مولوی بود، اما مرور زمان ساعت را از کار انداخت.
این ساعت یکی از ساعت های قدیمی وارد شده به ایران است. تهران ساعت های کمی داشته است که از جمله این ساعت های قدیمی می توانیم به ساعت بنای شمس العماره، ساعت مسجد جامع و همین ساعت مسجد مشیرالسلطنه اشاره کنیم.
کارشناسان معتقدند به طور یقین این ساعت جزو اولین ساعت هایی است که به ایران آمده است. ساعت مسجد و مدرسه مشیرالسلطنه مدتها است کار نمی کند و بر روی ساعت ۸:۳۰ متوقف مانده است. . قدمت این ساعت احتمالا به حدود ۱۱۰ سال پیش باز می گردد و احتمالا تا سال های حدود ۱۳۳۰ تا ۱۳۳۵ نیز کار می کرده است.
در گذشته معمولا مدرسه و مسجد را در کنار هم و در یک بنا می ساختند.
مسجد مشیرالسلطنه اگرچه دارای معماری ساده ایرانی است که عناصری همچون طاق های ضربی، مقرنس کاری، کاشی کاری و. . . در آن دیده می شود.
ویژگی دیگر این مسجد درختان قدیمی است که هنوز تعدادی از آن ها در حیاط مسجد به چشم می خورند، از آنجا که معمولا مردم ایران در گذشته سعی می کردند، زندگی هماهنگی با طبیعت داشته باشند، در سمت شرقی مساجد درختان پاییزی و در سمت غربی، درختانی مقاوم تر را می کاشتند.
مسجد و مدرسه مشیرالسلطنه واقع در خیابان مولوی تهران یکی از بناهای تهران قدیم است که در سال ۱۳۸۳ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
... [مشاهده متن کامل]
این بنا متعلق به دوران مظفرالدین شاه قاجار توسط احمدخان مشیرالسلطنه، یکی از نزدیکان دربار مظفرالدین شاه ساخته شده، تا به رسم آن دوران، به عنوان باقیات و صالحاتی برای وی بر جای بماند.
مدرسه و مسجد مشیرالسلطنه بخاطر داشتن صحن کوچک با هشت حجره در سه طرف آن و همچنین شبستانی ستون دار در سمت شمالی؛ تبدیل به بنایی دیدنی شده است. یکی دیگر از ویژگی های مدرسه و مسجد مشیرالسلطنه این است که چندین حجره نیز در آن وجود دارد.
یک ساعت قدیمی نیز پس از ساخت بنا در مسجد مشیرالسلطنه نصب شده است. از هر کجای خیابان مولوی که به این مکان نگاه کنید برج ساعت آن را می بینید و به همین دلیل مسجد مشیرالسلطنه به مسجد ساعت نیز مشهور است. این ساعت مسجد و مدرسه مشیرالسلطنه را منحصربفرد کرده است که آن را از دیگر مساجد متمایز می کند. ساعت مسجد مشیرالسلطنه سال ها مانند ساعت شمس العماره عمل کرد و زنگ خواب و بیدار و کار و استراحت مردم محله مولوی بود، اما مرور زمان ساعت را از کار انداخت.
این ساعت یکی از ساعت های قدیمی وارد شده به ایران است. تهران ساعت های کمی داشته است که از جمله این ساعت های قدیمی می توانیم به ساعت بنای شمس العماره، ساعت مسجد جامع و همین ساعت مسجد مشیرالسلطنه اشاره کنیم.
کارشناسان معتقدند به طور یقین این ساعت جزو اولین ساعت هایی است که به ایران آمده است. ساعت مسجد و مدرسه مشیرالسلطنه مدتها است کار نمی کند و بر روی ساعت ۸:۳۰ متوقف مانده است. . قدمت این ساعت احتمالا به حدود ۱۱۰ سال پیش باز می گردد و احتمالا تا سال های حدود ۱۳۳۰ تا ۱۳۳۵ نیز کار می کرده است.
در گذشته معمولا مدرسه و مسجد را در کنار هم و در یک بنا می ساختند.
مسجد مشیرالسلطنه اگرچه دارای معماری ساده ایرانی است که عناصری همچون طاق های ضربی، مقرنس کاری، کاشی کاری و. . . در آن دیده می شود.
ویژگی دیگر این مسجد درختان قدیمی است که هنوز تعدادی از آن ها در حیاط مسجد به چشم می خورند، از آنجا که معمولا مردم ایران در گذشته سعی می کردند، زندگی هماهنگی با طبیعت داشته باشند، در سمت شرقی مساجد درختان پاییزی و در سمت غربی، درختانی مقاوم تر را می کاشتند.