معیشت در افغانستان

معیشت: یک لغت عربی است که اعاشه نمودن معنی می دهد. در مفهوم عبارتند از چگونگی غذا ، تغذیه، نوعیت غذا و طرز توزیع آن است که ملت افغانستان از آن استفاده می نمایند. ویا درآمدی را که ملت افغانستان به منظور به دست آوردن غذای روزانه خویش برای ادامه حیات به مصرف می رسانند بحث می نماید. معیشت مردم این سرزمین مربوط است به شرایط طبیعی، موقعیت جغرافیائی، توانائی اقتصادی، حاصل دهی کشاورزی، بارندگی سالیانه، جنگ و صلح، نوعیت ابزار تولیدی، حفاظت و نگهداشت غذاها می باشد. معیشت مردم علاوه بر دیگر عوامل وابسته به نظام سیاسی بوده از یک نظام تا نظام دیگر سیاسی خیلی ها متفاوت بوده است. فلاکت جنگ ۳۳ ساله نظم زندگی این ملت را دگرگون ساخته است ، عدم موجودیت غذا و تغذیه سالم تعداد مرگ ومیر را به ۶۰ فیصد کشانیده است. [ ۱] تعداد زیادی اطفال از رشد طبیعی سالم محروم گردیده اند. حدود ۶۵ فیصد خاک دارای کارند که دارای اعاشه ۲۴ ساعته مختلف یعنی عالی، متوسط و فقیرانه می باشد. ۳۵[ ۲] فیصد بدون کار بوده از این جمله ۱۰ فیصد آن به کلی گدا می باشد. با وجودی که دولت افغانستان ، موسسات کمک رسانی و انسان های شریف تلاش دارند تا وضع بهبود یابد ولی در این کشور آنقدر نا بسامانی وجود دارد که جهان نتوانست نابسامانانی این کشور را حل کند. پس از سال ۲۰۰۱ بر اثر کمک های بین المللی به طور نسبی زندگی تعداد کثیر این ملت بهتر گردیده علاوه بر تولیدات داخلی از غذاهای خارجی سالم نیز استفاده می نمایند. [ ۳]
مردم افغانستان ۱۰۰ فیصد بالای نان گندم زندگی می نمایند. پس از نان گندم سیب زمینی و برنج دومین مواد مصرفی این ملت می باشد. آخرین معیار که یک فامیل غریب و ناتوان خانه دار بتواند زندگی نماید ۳۰۰۰ افغانی ( ۶۰ دالر ) است. پایینتر ازین زندگی نمی شود. عواید سرانه ۹۰۰دالر دریک سال و۷۵دالر دریک ماه می باشد. قیمت یک کیلو آرد وطنی ۱۶ افغانی و از پاکستانی ۲۱ افغانی می باشد. نفوس افغانستان ۲۵ میلیون بوده سالانه ۴میلون تن گندم به ارزش ۸۰ میلیارد افغانی یا۱٬۲ میلیارد دالر مصارف دارند. در مجموع ۶ میلیون تن افغان سرگردان دنبال نان و کار می گردند. طور کل دولت افغانستان به ۵٫۲میلیارد دالر در سال اشد ضرورت دارد. زیرا ۱٫۲ میلیارد دالر مصارف قوای مسلح بوده متباقی ۲٫۷ میلیارد دالر برای بودجه عادی و باقی را بودجه انکشافی در بر می گیرد. ۵۷٪ بودجه عادی غرض امنیت و۱۷ فیصد غرض تعلیم و پرورش به مصرف می رسد. ۴۲ فیصد بودجه عادی ۱۰۰٪ بودجه انکشافی و قوای مسلح را کشورهای خارجی می پردازد. قبلاً بانک های افغانستان دولتی بود. دولت با موجودیت ۱۲ میلیارد پول افغانی ۶۰ میلیارد پلان را در سال به پیش می برد. دلیل آن این بود که بانک های شخصی وجود نداشت دولت علاوه بر بانک ها دارای تأسیسات صنعتی ترانسپورتی ساختمانی تولیدی و غیره بود. اکثر مواد خام و پخته از تولیدات داخلی بود. کشورهای غرب توقع دارند که افغانستان قدرت این را دارد که از فروش معادن چنین پول را به دست آورد. در گزارش بانک جهانی و سی آی اس ایا لات متحده آمریکا آمده است که عواید داخلی افغانستان ۲۹٫۹۹ میلیارد دالر است. امکان دارد ولی چنین پول در بانک های دولتی و داخلی دوباره جمع نمی گردد. فعلاً پول های افغان ها در حبیب بانک پاکستان، بانک های دوبی و روسیه ذخیره شده است. [ ۴] دولت افغانستان نتوانسته است تا جلوگیری ازین فرار سرمایه بدون تبادل را گیرد. پول که قدرت مندان افغانی و تاجرین در بانک های دوبی ذخیره نموده اند بیشتر از ملیاردها دالر می باشد. در صورت استفاده ازین پول در بخش زراعت و صنعت کشوررا از فقر نجات می داد. فرار سرمایه باعث تنزیل ارزش محصولات زراعتی گردیده افزونی در نرخ اجناس خارجی ببار آورده است. در سال ۲۰۱۰ تولیدات گندم افغانستان ۳٬۴میلون تن رسیده بود برخلاف در سال۲۰۱۲/۲۰۱۱ حاصلات به ۲٫۵ میلون تن رسیده است که یک تنزیل بی سابقه را نشان می دهد. در اینصورت ۳۳٪کاهش دیده می شود. این کاهش به مقدار۰٬۹ میلون تن گندم می باشد؛ که غذای ۶ میلون افغان دریک سال می باشد. دلایل عمده آن خشکسالی است. یکی از دلایل عمده کشت نمودن کوکنار و چرس جای گندم را گرفته است. حدود ۲۴٫۵۲۰۰ فامیل که۱٫۶ میلون نفر می شود مصروف کشت این ماده خطرناک هستند. [ ۵]