مغز آلبرت اینشتین. چون او مغز ندارد
مغز فیزیک دان آلمانی آلبرت اینشتین موضوع پژوهش و جستجوهای بسیاری بوده است. اینشتین به عنوان یکی از بزرگ ترین نابغه های قرن بیستم به حساب می آمد و دلیل جلب توجه به سوی مغز وی، رابطه میان کالبدشناسی اعصاب ( به انگلیسی: Neuroanatomy ) و هوش عمومی یا هوش ریاضیاتی بود. مغز او طی هفت و نیم ساعت پس از مرگش از سر او خارج گردید. مطالعات انجام گرفته پیشنهاد کرده اند که قسمت هایی از مغز که مربوط به صحبت کردن و زبان هستند، کوچکتر و قسمت های مربوط به پردازش های عددی و فضایی ( تجسم ) بزرگ تر هستند. مطالعات دیگری، نشان دهندهٔ بیشتر بودن تعداد یاخته های گلیال در مغز اینشتین هستند. [ ۱]
مغز او از مغز مردان عادی بزرگ تر بوده و ۱۲۳۰گرم است. [ ۲]
سال ۲۰۱۲ نتیجه پژوهش مفصلی بر روی چهارده عکس منتشر نشده از مغز انشتین که از «زوایای غیر متعارف» گرفته شده بودند منتشر شد. [ ۳] همچنین در سال ۲۰۱۳ نتیجه پژوهش دانشمندان دانشگاه چین شرقی در شانگهای و دانشگاه ایالتی فلوریدا در آمریکا در نشریه «مغز» منتشر شد. [ ۴] دانشمندان از بررسی عکس های منتشر نشده مغز اینشتین ( دو عکس از نیمکره های راست و چپ ) متوجه یکی دیگر از تفاوت های مغز او با سایرین شدند. این تصاویر نشان می دهد که بخشی از مغز به نام جسم پینه ای ( کورپوس کالوزوم ) در اینشتین بسیار بزرگتر از افراد عادی بوده است. [ ۲]
جسم پینه ای بزرگ ترین دسته رشته های عصبی است که دو نیمکره مغز را بهم وصل می کند؛ در واقع مهم ترین راهی است که اطلاعات بین دو نیمکره مغز مبادله می شوند.
• بزرگی قشر مغز در جلوی پیشانی ( پری فرونتال ) که به مهارتهای شناختی مربوط است
• بزرگی قشر کناری ( پریتال ) که به تواناییهای ریاضی و تجسم فضایی ارتباط دارد
• تراکم زیاد نورون ها ( سلولهای عصبی ) در لُب پیشانی راست
• تعداد زیاد سلولهای نگهدارنده نورونها ( گلیال )
• تفاوت ظاهری شکل مغز در اطراف قشرهای حسی و حرکتی
• بزرگتر بودن جسم پینه ای ( کورپوس کالوزوم )
پس از مرگ اینشتین کالبدشکافی او توسط دکتر توماس هاروی انجام شد. او مغز را خارج و به چند قسمت تقسیم کرد، برخی را خود نگه داشت و بقیه را برای سایر پژوهشگران برجسته در این زمینه فرستاد. او همچنین چشم های اینشتین را خارج کرد و آن ها را به هنری آبرامز، چشم پزشک اینشتین داد. [ ۵]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفمغز فیزیک دان آلمانی آلبرت اینشتین موضوع پژوهش و جستجوهای بسیاری بوده است. اینشتین به عنوان یکی از بزرگ ترین نابغه های قرن بیستم به حساب می آمد و دلیل جلب توجه به سوی مغز وی، رابطه میان کالبدشناسی اعصاب ( به انگلیسی: Neuroanatomy ) و هوش عمومی یا هوش ریاضیاتی بود. مغز او طی هفت و نیم ساعت پس از مرگش از سر او خارج گردید. مطالعات انجام گرفته پیشنهاد کرده اند که قسمت هایی از مغز که مربوط به صحبت کردن و زبان هستند، کوچکتر و قسمت های مربوط به پردازش های عددی و فضایی ( تجسم ) بزرگ تر هستند. مطالعات دیگری، نشان دهندهٔ بیشتر بودن تعداد یاخته های گلیال در مغز اینشتین هستند. [ ۱]
مغز او از مغز مردان عادی بزرگ تر بوده و ۱۲۳۰گرم است. [ ۲]
سال ۲۰۱۲ نتیجه پژوهش مفصلی بر روی چهارده عکس منتشر نشده از مغز انشتین که از «زوایای غیر متعارف» گرفته شده بودند منتشر شد. [ ۳] همچنین در سال ۲۰۱۳ نتیجه پژوهش دانشمندان دانشگاه چین شرقی در شانگهای و دانشگاه ایالتی فلوریدا در آمریکا در نشریه «مغز» منتشر شد. [ ۴] دانشمندان از بررسی عکس های منتشر نشده مغز اینشتین ( دو عکس از نیمکره های راست و چپ ) متوجه یکی دیگر از تفاوت های مغز او با سایرین شدند. این تصاویر نشان می دهد که بخشی از مغز به نام جسم پینه ای ( کورپوس کالوزوم ) در اینشتین بسیار بزرگتر از افراد عادی بوده است. [ ۲]
جسم پینه ای بزرگ ترین دسته رشته های عصبی است که دو نیمکره مغز را بهم وصل می کند؛ در واقع مهم ترین راهی است که اطلاعات بین دو نیمکره مغز مبادله می شوند.
• بزرگی قشر مغز در جلوی پیشانی ( پری فرونتال ) که به مهارتهای شناختی مربوط است
• بزرگی قشر کناری ( پریتال ) که به تواناییهای ریاضی و تجسم فضایی ارتباط دارد
• تراکم زیاد نورون ها ( سلولهای عصبی ) در لُب پیشانی راست
• تعداد زیاد سلولهای نگهدارنده نورونها ( گلیال )
• تفاوت ظاهری شکل مغز در اطراف قشرهای حسی و حرکتی
• بزرگتر بودن جسم پینه ای ( کورپوس کالوزوم )
پس از مرگ اینشتین کالبدشکافی او توسط دکتر توماس هاروی انجام شد. او مغز را خارج و به چند قسمت تقسیم کرد، برخی را خود نگه داشت و بقیه را برای سایر پژوهشگران برجسته در این زمینه فرستاد. او همچنین چشم های اینشتین را خارج کرد و آن ها را به هنری آبرامز، چشم پزشک اینشتین داد. [ ۵]
wiki: مغز آلبرت اینشتین