مهیاف

لغت نامه دهخدا

مهیاف. [ م ِهَْ ] ( ع ص ) ناقه زود تشنه شونده. ( منتهی الارب ). آن اشتر که زود تشنه شود. ( مهذب الاسماء ). || شتر درازگردن. || مردم سریعالعطش یا سخت تشنه. ( منتهی الارب ).

پیشنهاد کاربران

بپرس