( مهیداءة ) مهیداءة. [ م ُ هََ دِ ءَ ] ( ع اِمصغر ) تصغیر مهداءة. حال نخست. یقال ترکته علی مُهَیْدِئَتِه ؛ ای حالته التی کان علیها. ( منتهی الارب ، ماده هَ دء ).
