موازی سازی بیتی

دانشنامه عمومی

موازی سازی بیتی یکی از سطوح رایانش موازی می باشد که بر اساس افزایش طول کلمۀ پردازشی کار می کند. ظهور فناوری تراشه های رایانه یکپارچه سازی کلان مقیاس ( وی ال اس آی ) در دهۀ ۱۹۷۰ تا حدود ۱۹۸۶ و ترقی در معماری رایانه به خاطر گسترش موازی سازی بیتی بود. [ ۱]
افزایش اندازۀ کلمه تعداد دستورهایی را که پردازنده برای اجرای یک عملیات، روی متغیراتی که اندازه شان از طولشان بیشتر است، باید انجام دهد را کاهش می دهد. برای مثال فرض کنید یک پردازنده ۸ بیتی باید دو عدد صحیح ۱۶ بیتی را اضافه کند. پردازنده ابتدا باید ۸ بیت کم مرتبه تر را از هر عدد صحیح اضافه کرده و سپس ۸ بیت با مرتبه بالاتر را اضافه کند. بدین گونه برای یک عملیات، دو دستورالعمل نیاز است اما پردازنده ۱۶ بیت این کار را با یک دستورالعمل انجام خواهد داد.
به طور تاریخی، تمام رایانه های الکترونیکی اولیه رایانه های سریالی بودند. اولین رایانه ای که سریالی نبود - اولین رایانه موازی ساز بیتی - یک ویرلویند ۱ از سال ۱۹۵۱ بود.
از لحاظ تاریخی، ریزپردازنده های ۴ بیتی با ریزپردازنده های ۸ بیتی، ۱۶ بیتی و نهایتاً ۳۲ بیتی جایگذین شدند. این روند با معرفی ریزپردازنده های ۳۲ بیتی و قرار گرفتن آنان به عنوان استانداردی برای دو دهه پایان گرفت. هرچند جدیداً با معرفی معماری اکس۸۶ - ۶۴، ریزپردازنده های ۶۴ بیتی نیز به بازار آمده اند.
در پردازنده های ۳۲ بیتی، پهنای گذرگاه خارجی هنوز در حال افزایش است. برای مثال، دی دی آر۱ اس دی رم ۱۲۸ بیت را در هر چرخه ساعت منتقل می کند در حالی که دی دی آر۲ اس دی رم هربار حداقل ۲۵۶ بیت را منقل می نماید.
عکس موازی سازی بیتی
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس