موزهٔ عکسخانهٔ شهر به عنوان اولین موزهٔ تخصصی تاریخ عکاسی در خاورمیانه شناخته شده است. این موزه وابسته به سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران است. عملیات تغییر کاربری و به سازی ساختمان این موزه از سال ۱۳۷۳ آغاز و و به همت مرحوم بهمن جلالی در ۲۸ اردیبهشت ۱۳۷۴ هم زمان با روز جهانی موزه در فضایی با مساحت۲۵۰ مترمربع افتتاح شد.
موزهٔ عکسخانهٔ شهر با موضوع تخصصی تاریخ عکاسی ایران گنجینه ای از عکس و سایر میراث تصویری عکاسی ( کارت پستال، نگاتیوهای شیشه ای و … ) ، دوربین ها و سایر ابزار و ادوات عکاسی است. فضای داخلی موزهٔ عکسخانهٔ شهر در سال ۱۳۹۴ بازسازی و مرمت شد. تغییرات فراوانی در فضای داخلی آن اتفاق افتاد و کتاب خانهٔ آن به فضایی مستقل و تازه اضافه شده نقل مکان کرد. پس از این نوسازی و طرح توسعهٔ جدید مساحت موزهٔ عکسخانهٔ شهر به ۲۷۵ مترمربع افزایش یافت. [ ۱]
مجموعه آثار موزه شامل دو بخش است: دوربین ها، ابزار و ادوات مختلف عکاسی و بخش دیگر شامل عکس ها، کارت پستال ها و نگاتیوهای شیشه ای.
انواع مختلف دوربین های عکاسی قدیمی با سه قطع بزرگ، متوسط و کوچک در این موزه نگهداری و نمایش داده می شود از جمله:
دوربین های استودیویی
دوربین های جعبه ای
دوربین های فانوسی
دوربین های استریوسکوپ یا جهان نما
دوربین های فیلم فوری
انواع دوربین های رفلکس و غیر رفلکس تک لنزی و دولنزی
دوربین های دولنزی انعکاسی
دوربین های مینیاتوری
علاوه بر این ها سایر ابزار و ادوات عکاسی از جمله آگراندیسمان، کاغذهای عکاسی، مواد چاپ و ظهور، مخازن فیلم و قیدهای کنتاکت، انواع نورسنج، سه پایه، لنز، فلاش و ابزار رتوش و هم چنین تعداد محدودی از اولین نمونه های دوربین فیلم برداری و نیز پروژکتورهای پخش فیلم و اسلاید نیز در این مجموعه بدیع و باارزش به چشم می خورد.
تعداد بسیار زیادی از اولین نمونه عکس های تاریخ عکاسی ایران در این موزه جمع آوری شده که بخش عمده آن متعلق به دوران قاجار و دوران پهلوی اول است. اختراع رسمی عکاسی در سال ۱۸۳۹ میلادی در آکادمی علوم فرانسه به ثبت می رسد و سه سال بعد وارد ایران می شود. این پدیدهٔ فنی و هنری خیلی زود به ایران آمد و به عبارتی ساده تر می توان گفت عکاسی در ایران تقریباً قدمتی معادل کشورهای اروپایی دارد و در حال حاضر تعداد زیادی از عکس های قدیمی آن دوران در موزهٔ عکسخانهٔ شهر نگهداری می شود.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفموزهٔ عکسخانهٔ شهر با موضوع تخصصی تاریخ عکاسی ایران گنجینه ای از عکس و سایر میراث تصویری عکاسی ( کارت پستال، نگاتیوهای شیشه ای و … ) ، دوربین ها و سایر ابزار و ادوات عکاسی است. فضای داخلی موزهٔ عکسخانهٔ شهر در سال ۱۳۹۴ بازسازی و مرمت شد. تغییرات فراوانی در فضای داخلی آن اتفاق افتاد و کتاب خانهٔ آن به فضایی مستقل و تازه اضافه شده نقل مکان کرد. پس از این نوسازی و طرح توسعهٔ جدید مساحت موزهٔ عکسخانهٔ شهر به ۲۷۵ مترمربع افزایش یافت. [ ۱]
مجموعه آثار موزه شامل دو بخش است: دوربین ها، ابزار و ادوات مختلف عکاسی و بخش دیگر شامل عکس ها، کارت پستال ها و نگاتیوهای شیشه ای.
انواع مختلف دوربین های عکاسی قدیمی با سه قطع بزرگ، متوسط و کوچک در این موزه نگهداری و نمایش داده می شود از جمله:
دوربین های استودیویی
دوربین های جعبه ای
دوربین های فانوسی
دوربین های استریوسکوپ یا جهان نما
دوربین های فیلم فوری
انواع دوربین های رفلکس و غیر رفلکس تک لنزی و دولنزی
دوربین های دولنزی انعکاسی
دوربین های مینیاتوری
علاوه بر این ها سایر ابزار و ادوات عکاسی از جمله آگراندیسمان، کاغذهای عکاسی، مواد چاپ و ظهور، مخازن فیلم و قیدهای کنتاکت، انواع نورسنج، سه پایه، لنز، فلاش و ابزار رتوش و هم چنین تعداد محدودی از اولین نمونه های دوربین فیلم برداری و نیز پروژکتورهای پخش فیلم و اسلاید نیز در این مجموعه بدیع و باارزش به چشم می خورد.
تعداد بسیار زیادی از اولین نمونه عکس های تاریخ عکاسی ایران در این موزه جمع آوری شده که بخش عمده آن متعلق به دوران قاجار و دوران پهلوی اول است. اختراع رسمی عکاسی در سال ۱۸۳۹ میلادی در آکادمی علوم فرانسه به ثبت می رسد و سه سال بعد وارد ایران می شود. این پدیدهٔ فنی و هنری خیلی زود به ایران آمد و به عبارتی ساده تر می توان گفت عکاسی در ایران تقریباً قدمتی معادل کشورهای اروپایی دارد و در حال حاضر تعداد زیادی از عکس های قدیمی آن دوران در موزهٔ عکسخانهٔ شهر نگهداری می شود.
wiki: موزه عکسخانه