می تی لن

لغت نامه دهخدا

می تی لن. [ ل ِ ] ( اِخ ) جزیره ای است در مغرب شبه جزیره ٔآسیای صغیر که شهری بدین نام پایتخت آن بوده است. جزیره می تی لن نخست در تصرف آتن بود، لکن چون آتش جنگ پلوپونزوس زبانه کشید مردم آن جزیره سر به شورش برداشتند ( 428 ق.م. ) و بدین سبب به قتل و غارت سخت گرفتار شدند. در سال 86 ق. م. رومیان شهر می تی لن را به جرم اینکه با مهرداد اول ( اشک ششم ) پادشاه اشکانی متحد شده بود ویران ساختند. می تی لن وطن پیتاکوس بود. ( ترجمه تمدن قدیم فوستل دوکولانژ ). و رجوع به ایران باستان ج 1 ص 621 و 490 و ج 2 ص 1358 و 1281 و 1219 شود.

فرهنگ فارسی

جزیره ایست در مغرب شبه جزیره آسیای صغیر که شهری بدین نام پایتخت آن بوده است

پیشنهاد کاربران

بپرس