میکلوش زرینی

گراف میکلوش زرینی ( کرواتی: Nikola Zrinski و مجاری: Zrínyi Miklós؛ ۳ مه ۱۶۲۰ در چاکوتس – ۱۸ نوامبر ۱۶۶۴، کورشانتس ) بان کرواسی، اشراف زاده، شاعر، ژنرال و مشاور سلطنتی و جنگ سالار مجاری - کروات بود. زرینی می خواست با اتحاد و تشکیل یک حزب ملی در مجارستان به مبارزه با امپراتوری عثمانی بپردازد. در سال های ۱۶۶۳–۱۶۶۴ موفقیت های نظامی بزرگی به دست آورد، اما دربار وین موفقیت های او را به باد داد و با سلطان صلح کرد. اعتماد زرینی به هابسبورگ متزلزل شد، ولی با مرگ غیرمنتظره اش توسط گراز در سال ۱۶۶۴، هنگام شکار در نزدیکی چاکوتس، از اقدام سیاسی او جلوگیری شد.
شعار معروف او «نیک بختی و دیگر هیچ»[ الف] بود.
زرینی در چاک تورنیا، پادشاهی مجارستان ( اکنون چاکوتس، کرواسی ) با اصالت کروات به دنیا آمد و هفتمین شخص در خانواده با نام میکلوش بود. [ ۲] جد او میکلوش زرینی، قهرمان محاصره سیگت وار و پدرش، دیوردی زرینی، نجیب زاده ای هابسبورگ با تبار کروات بودند. مادر او ماگدولنا سِچی پس از تولد دومین پسرش، پِتِر بر اثر تب نفاسی درگذشت. میکلوش و پتر پدر خود را هم در ۱۸ دسامبر ۱۶۲۶ از دست دادند. در این بین فردیناند دوم سرپرستی آنان را بر عهده گرفت. [ ۳]
زرینی در کالج یسوعی ها در گراتس، وین و نادی سومبات ( اکنون ترناوا در اسلواکی ) تحصیل کرد. پس از تحصیل و بازگشت خانه، طبق سنت خانوادگی، به رسیدگی از املاک و شرکت در جنگ علیه ترک ها پرداخت؛ آنها را از نواحی بین دو رود مور و دراوا بیرون کرد و از مجارستان، ترانسیلوانی، کرنتن و اشتایرمارک دفاع کرد. [ ۳]
او که در دوران تحصیل در سطح عالی لاتین فراگرفته و آلمانی و ترکی هم می دانست، به زبان مجاری شعر می سرود. از قلعه اش هم در چاک تورنیا با شخصیت های روشنفکر زمان خود در ارتباط بود. محقق هلندی، یاکوبوس تولیوس، او را ملاقات کرد، و در سفرنامه خود از زرینی با شگفت زدگی یاد می کند که کرواتی، مجاری، ایتالیایی، آلمانی، ترکی عثمانی و لاتین را به راحتی صحبت می کرد. [ ۴] [ ۵]
در دوره بین ۱۶۴۲–۱۶۴۵، او با ارتشی به هزینه شخصی در جنگ سی ساله شرکت کرد. [ ۶] اگرچه مشتاق جنگ با هموطن مجاری خود نبود، متعاقباً ارتش دیوردی راکوتسی یکم، پرنس ترانسیلوانی، مورد حمایت عثمانی را در تیسای علیا شکست داد. برای خدماتش، امپراتور او را به عنوان کاپیتان کرواسی منصوب کرد. [ ۷]